Θυμάμαι τα χέρια της, εκείνα τα ροζιασμένα δάκτυλα που δούλευαν ακατάπαυστα με το βελονάκι να φτιάχνουν γιακαδάκια, σεμεδάκια και πολύχρωμα κασκόλ για το χειμώνα. Τα γυαλιά της ίσα που στέκονταν στην άκρη της μύτης, τα καθάρια μάτια της κάρφωναν το βλέμμα τους επάνω σου γεμάτα αγάπη και ενδιαφέρον για αυτά που είχες να της πεις, […]
Η οδήγηση των ηλικιωμένων γονιών είναι αλήθεια πως αποτελεί μια έγνοια για τα παιδιά τους, που από τη μία δυσκολεύονται να θέσουν το ζήτημα και από την άλλη αγωνιούν κάθε φορά που ο ατρόμητος και θαλερός μπαμπάς κάθεται στο τιμόνι, αρνούμενος να αποδεχθεί τα χρόνια που βαραίνουν τους ώμους του και αλλάζουν την ταχύτητα των […]
Μάτια θολά, μπορεί και από δάκρυα που με κόπο συγκρατούνται, βλέμμα απλανές πολλές φορές, κινήσεις αργές ή τρεμάμενες, σκέψεις σκόρπιες, χωρίς ειρμό. Απέναντι τους, κινήσεις νευρικές, πρόσωπα αγανακτισμένα, απότομος λόγος που μετά βίας συγκρατείται ανάμεσα στο σφιγμένα δόντια και μια αδιαφορία που πλανάται στην ατμόσφαιρα και ποτίζει κάθε άκρη των τεσσάρων τοίχων που πλέον αποτελεί […]
Η μετάβαση του ανθρώπου στην τρίτη ηλικία είναι ένα εξαιρετικά δύσκολο ψυχολογικά μεταίχμιο που ο καθένας διαχειρίζεται διαφορετικά. Το πέρασμα των ετών, η μετάβαση σε ένα νέο τρόπο ζωής, που τις περισσότερες φορές σηματοδοτείται από το τέλος της εργασίας, η εμφάνιση προβλημάτων υγείας, η αλλαγή της κοινωνικής ζωής που οδηγεί σε μοναξιά και ανασφάλεια αλλάζουν την […]
Έχετε αναλογιστεί πόσους κινδύνους μπορεί να κρύβει το σπίτι μας; Εκεί που όλοι νιώθουμε τη μεγαλύτερη ασφάλεια και άνεση; Στο προσωπικό μας καταφύγιο ο αυτοέλεγχος μειώνεται και κινούμαστε με μία χαλαρότητα που μπορεί να αποτελέσει και τη μεγαλύτερη παγίδα πρόκλησης ατυχημάτων. Σύμφωνα με έρευνες έχει αποδειχτεί ότι το ποσοστό των ατυχημάτων εντός σπιτιού είναι πολύ υψηλότερο […]
Μάτια θαμπά, κινήσεις αργές συχνά μετέωρες, βλέμμα χαμένο σε ένα δικό του χρόνο και μια έκφραση πικρίας και εγκατάλειψης που δεν λέει να φύγει από το γερασμένο πρόσωπο. Αυτή είναι η εικόνα ενός ηλικιωμένου σε γηροκομείο που μετρά αντίστροφα τα λιγοστά χρόνια που του απέμειναν προτού η καρδιά σταματήσει να χτυπά δυνατά στο στήθος και […]
Τον παρατηρώ με πόσο αργές κινήσεις προσπαθεί να πιάσει το φλυτζάνι του καφέ για να το φέρει στο στόμα του και συλλογίζομαι πόσο τον άλλαξε το Πάρκινσον. Πού κρύφτηκε ο πρώην αθλητής, ο πατέρας που έτρεχα για να προλάβω το βήμα του, το δυνατό χέρι που όλοι στο σπίτι καταφεύγαμε, η σφιχτή αγκαλιά… Τώρα μπροστά […]
Μια δύσκολη #νευροεκφυλιστική νόσος, που στο άκουσμα της ακόμη και ο πιο ψύχραιμος παθαίνει #μελαγχολία, κουνά το κεφάλι με λύπη, εύχεται να μην τύχει σε κάποιον δικό του. Είναι στ’αλήθεια πολύ θλιβερό όταν χάνεται στην κυριολεξία η σπίθα από τη ματιά, το χαμόγελο αναγνώρισης από τα χείλη, το συναίσθημα της οικειότητας από τα μάτια. Δικοί […]
Ανακατεύω με αργές κινήσεις τον καφέ και σκέφτομαι. Σκέψεις μελαγχολικές, γεμάτες μοναξιά και αγωνία. Αγωνία για τα παιδιά μου, αγωνία για τα εγγόνια μου και βαθιά μέσα μου νιώθω το χέρι του φόβου να μου σφίγγει την καρδιά. Έζησα τον πόλεμο, την ανέχεια, είδα τη χώρα μου να βυθίζεται και να ανασταίνεται τόσες φορές και […]
Σύμφωνα με σχετική έρευνα, οι παππούδες που φροντίζουν συχνά τα εγγόνια τους ζουν περισσότερο. Για την ακρίβεια, το προσδόκιμο ζωής αυξάνεται κατά 37% συγκριτικά με τους συνομηλίκους τους που δεν περνούν πολύ χρόνο με τα εγγόνια τους.Τα αποτελέσματα δείχνουν ότι υπάρχει μια σύνδεση ανάμεσα στο προσδόκιμο ζωής των παππούδων και τον χρόνο που περνούν με […]