Φεβ
Στις 2 Φεβρουαρίου γιορτάζεται η Ημέρα της Κρέπας, η λαχταριστή λιχουδιά με τις αμέτρητες γλυκές και αλμυρές γεύσεις, που προέρχεται από την Γαλλία, αλλά πλέον έχει διαδοθεί και καταναλώνεται σε όλον τον κόσμο. Συμπίπτει με την Υπαπαντή τού Χριστού, όπου στη Γαλλία ονομάζεται Chandeleur (= γιορτή των κεριών). Σύμφωνα με το έθιμο, το άγιο φως των κεριών απ’ τις εκκλησίες που φέρνουν οι πιστοί στο σπίτι τους, θα τους προστατέψει και θα τους υπενθυμίζει ότι ο Χριστός είναι το φως του κόσμου. Μάλιστα, η παρασκευή της κρέπας εκείνη την ημέρα πιστεύεται ότι φέρνει καλοτυχία και ευημερία. Δεν είναι τυχαίο, εξάλλου, ότι το σχήμα της προσομοιάζει με τον κύκλο του ήλιου και τον κύκλο ενός τυχερού νομίσματος, ενώ η παράδοση λέει ότι έκλειναν ένα νόμισμα μέσα στην κρέπα κι αυτή πέρναγε από τα χέρια όλης της οικογένειας μέχρι τον αρχηγό του σπιτιού, όπου θα το φύλαγε μέχρι την Υπαπαντή της επόμενης χρονιάς.
Η ανακάλυψή της οφείλεται, όπως μας έχει διασωθεί, σε ένα τυχαίο μαγειρικό ατύχημα μιας νοικοκυράς απ’ τη Βρετάνη, στην βορειοδυτική Γαλλία. Η κυρία έχυσε από λάθος χυλό από νιφάδες βρώμης σε μια καυτή πλάκα και διαπίστωσε έκπληκτη, ότι η τραγανή ζύμη που προέκυψε ήταν πεντανόστιμη! Η παρασκευή τους γίνεται με λευκό αλεύρι, αλεύρι σίτου ή αλεύρι φαγόπυρου, αλλά μαγειρεύονται με τον ίδιο ακριβώς τρόπο που ξεκίνησαν αρχικά. Σήμερα, την συνταντάμε σε διάφορες παραλλαγές, όπως τα “pancakes” στην Αμερική, την Ινδική κρέπα «ντόσα» από ρυζάλευρο, το “jian bing”, ένα από τα πιο γνωστά είδη κρέπας στην Κίνα αφού θεωρείται από τα πιο δημοφιλή πρωινά και την αρωματική καραμελένια κρέπα Suzette. Η τελευταία, μάλιστα, έχει την δική της προσωπική ιστορία να μας διηγηθεί. Το 1895 ο μελλοντικός βασιλιάς της Βρετανίας Εδουάρδος VII επισκέφθηκε το γνωστό Café de Paris στο Μόντε Κάρλο και ζήτησε από το νεαρό σεφ H. Charpentier να ετοιμάσει ένα επιδόρπιο ειδικά για αυτόν. Η συγκίνηση και το άγχος του νεαρού σεφ ήταν έκδηλα και κατά την ετοιμασία της κρέπας με λικέρ ή κονιάκ που επρόκειτο να χρησιμοποιηθεί, χύθηκε πολύ ποτό και το τηγάνι πήρε φωτιά… Το φλεγόμενο γλυκό όταν σερβιρίστηκε άρεσε τόσο πολύ στον πρίγκιπα που ζήτησε από τον ταλαντούχο μάγειρα το όνομα του και τη συνταγή. Ο Charpentier απάντησε ότι λέγεται Κρέπα της Πριγκίπισσας, αλλά ο Εδουάρδος έδωσε στην κρέπα το όνομα της όμορφης γαλλίδας ηθοποιού Suzanne Reichenberg που ήταν στην παρέα και που όλοι την αποκαλούσαν Suzette.
Οι επιλογές μας, λοιπόν είναι αμέτρητες, όπως είναι και οι συνταγές, ανάλογα με τα γούστα του καθενός. Τις γλυκές κρέπες μπορούμε να τις συνοδεύσουμε με σοκολάτα, μπανάνα, φρούτα, παγωτό βανίλια ή σιρόπι σοκολάτας, ενώ όσον αφορά τις αλμυρές κρέπες, συνήθως προτιμάμε τυρί, ζαμπόν, αυγό, αλλαντικά, κοτόπουλο, μανιτάρια, λαχανικά ή καλαμπόκι. Επειδή η προετοιμασία και το μαγείρεμα τους δεν απαιτεί πολύ χρόνο και ιδιαίτερη εμπειρία, αποτελεί μια εύκολη και γρήγορη συνταγή για όλους μας. Ας απολαύσουμε σήμερα την ημέρα της γιορτής της τη λιχουδένια νοστιμιά της κρέπας σε συνδυασμό με την εκμαυλιστική γλυκύτητα της σοκολάτας και ….ας κλάψουμε αύριο για το επιπλέον κιλό στην ζυγαριά μας!
