Απρ
Έχει μία από τις πιο ισχυρές οσμές και τις πιο έντονες γεύσεις της γαστρονομίας… για αυτό πολλοί το μισούν και άλλοι δηλώνουν ορκισμένοι οπαδοί του!
Το σκόρδο έχει ίσως τη μακροβιότερη ιστορία απ’ όλα τα τρόφιμα που χρησιμοποιούμε μιας και η ιστορία του περνάει μέσα απ’ όλους τους μεγάλους αρχαίους πολιτισμούς. Το σκόρδο φαίνεται πως εντόπισαν και καλλιέργησαν οι Ινδοί, έξι χιλιάδες περίπου χρόνια πριν. Ήταν οι πρώτοι που εκτίμησαν τις γευστικές αλλά και θεραπευτικές του ιδιότητες. Περί το 3000 π.Χ. Ινδοί έμποροι το έφεραν στους Βαβυλώνιους και τους Ασσύριους, οι οποίοι με τη σειρά τους το διέδωσαν στις υπόλοιπες γύρω χώρες. Σύντομα υιοθετήθηκε απ’ όλους τους μεγάλους πολιτισμούς της εποχής. Στην Αίγυπτο, αγαπήθηκε τόσο πολύ, ώστε το έτρωγαν όλοι, από την ανώτερη τάξη μέχρι και τους σκλάβους. Οι Φαραώ, σύμφωνα με κείμενα που έχουν βρεθεί, τάιζαν σκόρδα τους σκλάβους που έχτιζαν τις πυραμίδες, γιατί πίστευαν ότι το σκόρδο δίνει δύναμη σε όποιον το τρώει. Το έβαζαν στα φαγητά τους αλλά ήταν και βασικό συστατικό σε πολλά φάρμακα, Το χρησιμοποιούσαν σαν αντισηπτικό και του απέδιδαν υπερφυσικές ιδιότητες, καθώς πίστευαν ότι προσφέρει μακροζωΐα. Σκόρδα βρέθηκαν και στον τάφο του Τουταγχαμών όπως επίσης στον ελλαδικό χώρο, στις ανασκαφές των ανακτόρων της Κνωσού. Από αρχαιοτάτων χρόνων θεωρήθηκε φυτό ερωτικό, αναζωογονητικό και φαρμακευτικό. Ο Όμηρος λέει πως ο θεός Ερμής σύστησε στον Οδυσσέα να χρησιμοποιήσει σκόρδο σαν αντίδοτο για τα μάγια της Κίρκης. Από τότε θεωρούσαν ότι προστατεύει από τα κακά δαιμόνια, τα μάγια και το κακό μάτι.
Σκόρδο έτρωγαν και οι αθλητές, πριν πάρουν μέρος στους Ολυμπιακούς Αγώνες, πράγμα που το καθιστά το πρώτο αναβολικό στην ιστορία. Ο θρύλος για τις θεραπευτικές του ιδιότητες εξαπλώθηκε γρήγορα σε όλο τον αρχαίο κόσμο. Ο Ιπποκράτης και ο Διοσκουρίδης το αναφέρουν σε εκατοντάδες συνταγές. Ο Ρωμαίοι πάλι χαρακτήριζαν άξεστους όσους το κατανάλωναν και τροφή των χαμηλών κοινωνικών τάξεων.
Όσες χώρες και αν διέσχισε, όσα χρόνια και αν πέρασαν το σκόρδο έφτασε μέχρι και σήμερα να θεωρείτε ένα ευλογημένο φυτό και τα οφέλη του είναι πολλά και ανεκτίμητα.
🧄 Το αιθέριο έλαιο του σκόρδου έχουν έντονη αντισηπτική και αντιβιοτική δράση
🧄 Έρευνες απέδειξαν την αποτελεσματικότητά του στη ρύθμιση της πίεσης του αίματος
🧄 Συμβάλλει στη μείωση των επιπέδων σακχάρου στο αίμα.
🧄 Βελτιώνει την υγεία των οστών.
🧄 Δυναμώνει τα νεύρα και την καρδιά και δρα κατά της αρτηριοσκλήρυνσης.
🧄 Καθαρίζει και αποτοξινώνει το αίμα.
🧄 Ενισχύει το ανοσοποιητικό σύστημα.
🧄 Λειτουργεί κατά της κόπωσης, βελτιώνει τη σωματική και την πνευματική απόδοση.
🧄 Συμβάλλει στην καλή λειτουργία του ήπατος.
🧄 Καθαρίζει τους πνεύμονες.
🧄 Μειώνει τα επίπεδα του ουρικού οξέος
🧄 Προλαμβάνει τον καρκίνο του στομάχου, του οισοφάγου και του παχέος εντέρου.
Τα οφέλη δεν σταματούν εδώ. Η λίστα είναι τεράστια όπως και η διατροφική του αξία. Δεν είναι τυχαίο που τα τελευταία χρόνια υπάρχει μεγάλη στροφή προς τη φαρμακευτική χρήση του, σαν εναλλακτική λύση στα χημικά φάρμακα.
Βέβαια δεν πρέπει να παραληφθεί ότι η κατανάλωση του σκόρδου πρέπει να γίνεται με μέτρο για να αποφευχθούν πολλές ανεπιθύμητες παρενέργειες στον οργανισμό. Όπως το ότι υπάρχουν άνθρωποι που γεννούν αλλεργίες στη κατανάλωση του ή δυσφορούν.
Το μοναδικό «πρόβλημα» με το σκόρδο είναι η έντονη μυρωδιά του που ενώ είναι το όπλο του για την απώθηση των εντόμων, συχνά λειτουργεί απωθητικά και για τις κοινωνικές μας συναναστροφές. Υπάρχουν όμως τρόποι να υπερνικήσουμε και να ξεπεράσουμε αυτό το εμπόδιο προκειμένου να «δεχτούμε» το τόσο μεγάλο δώρο που μας προσφέρει η φύση. Λίγο γάλα καθώς και λίγα φύλλα φρέσκου μαϊντανού, δυόσμου, ή κόκκοι καφέ μπορούν να καλύψουν την έντονη μυρωδιά του σκόρδου, ενώ το λεμόνι εξαλείφει τη δυσάρεστη μυρωδιά από τα χέρια.
Το σίγουρο είναι ότι μια κουζίνα χωρίς σκόρδο θεωρείται αδιανόητη. Αναβαθμίζει γευστικά το φαγητό και προσφέρει πολύτιμες υπηρεσίες στην υγεία μας!
19 Απριλίου: Η ημέρα του σκόρδου
