Αυγ
Είναι ο μικροσκοπικός καλοκαιρινός επισκέπτης που εμφανίζεται απρόσμενα με πολύ βιαστικές κινήσεις στην αυλή ή το μπαλκόνι μας! Απεχθάνεται τη μέρα, τη νύχτα κουρνιάζει πίσω από την ανθισμένη μπουκαμβίλια, κάτω από τη γλάστρα του βασιλικού ή σε σχισμές ραγισμένων τοίχων. Προτιμά να μένει μακριά μας και μόλις δει φως ή αισθανθεί ανθρώπινη παρουσία απομακρύνεται… Δεν είναι λίγες οι φορές άλλωστε που έχει κινδυνεύσει από εμάς. Η περίεργη κάπως εμφάνιση του σε συνδυασμό με τις φήμες που το ακολουθούν σε διάφορες περιοχές της Ελλάδας, μας καθιστούν επιθετικούς απέναντί του. Αντί να το αφήσουμε να συνεχίσει ανενόχλητο την περιπλάνησή του ψάχνοντας λίγο νερό και μικρά έντομα να φάει, επιλέγουμε να το κυνηγάμε για να το απομακρύνουμε από δίπλα μας. Είναι το μικρό σαμιαμίδι όπως συχνά θα έχετε ακούσει να το λένε!
Μια μικρόσωμη σαύρα της οικογένειας Gekkonidae, που απαντάται κυρίως στη Μεσόγειο, έχει ημιδιαφανές δέρμα και ποδαράκια βεντούζες που προσδίδουν τις εξαιρετικές αναρριχητικές του ιδιότητες. Κάποιες ενδιαφέρουσες πληροφορίες που ίσως να μην γνωρίζετε γι’αυτή τη σαυρίτσα είναι:
➡️ Όταν νιώθει να απειλείται από εχθρό έχει μία μοναδική ικανότητα… Κόβει την ουρά του και την χρησιμοποιεί σαν αντιπερισπασμό για να ξεφύγει από τον κίνδυνο. Φυσικά την αναπληρώνει, άν και όχι πλήρως.
➡️ Είναι ένα από τα λίγα είδη σαύρας που έχει φωνή αν και ιδιαίτερα χαμηλότονη.
➡️ Είναι αξιοθαύμαστος κυνηγός εντόμων. Μπορεί να περιμένει ακόμη και ώρες ακίνητο προκειμένου να πιάσει τη μικρή του λιχουδιά ακόμη και στον αέρα.
Για τους λαούς της Μεσογείου, η παρουσία ενός σαμιαμιδιού στα σπίτια, θεωρείται ακόμη και στις μέρες μας γούρι και καλή τύχη. Οι γιαγιάδες μας τα αποκαλούσαν βασταγούρια και καλωσόριζαν την παρουσία αυτών των αθώων και ευγενικών πλασμάτων στα σπίτια τους. Από πού έρχονταν, πού και πώς εξαφανίζονταν δεν ήξερε κανείς… Σημασία είχε μόνο να είναι εκεί…
