Τα γενέθλια του Χολαργού μας

Χολαργός.Όλα ξεκίνησαν την 1η Μαρτίου του 1926 όταν ιδρύθηκε ο συνεταιρισμός «εταιρεία Αγροπόλεων» με σκοπό την αναζήτηση έκτασης προς δόμηση. Ιδρυτής και χρηματοδότης της εταιρείας ο πολιτικός μηχανικός Παναγιώτης Βουτσινάς που μαζί με τον Γιώργο Βεντούρη και άλλα μέλη προχώρησαν το 1928-29 στην κατάτμηση της περιοχής σε οικόπεδα και στην ίδρυση του προαστίου του Χολαργού. Το όνομα Χολαργός επιλέχθηκε μετά από πρόταση του Αριστείδη Καλογήρου και την εισήγηση του Γ. Παπαγεωργόπουλου για το νέο προάστιο που προοριζόταν σαν τόπος αναψυχής των εύπορων Αθηναίων. Ο σκοπός της συγκεκριμένης επιλογής ήταν ότι το όνομα αυτό σώζεται από την αρχαιότητα, ως έκταση της περιφέρειας του αρχαίου αττικού Δήμου Φλύας, το σημερινό Χαλάνδρι, με το οποίο συνορεύει. Αν και δεν μπορεί να ταυτιστεί απόλυτα η θέση του σημερινού Χολαργού με αυτήν του αρχαίου αττικού δήμου, το σίγουρο είναι ότι αποτελούσε την γενέτειρα του Περικλή, γι’ αυτό και η κεντρικότερη οδική αρτηρία του Δήμου ονομάστηκε Λεωφόρος Περικλέους, θέλοντας να τιμήσει τον μεγάλο Αθηναίο πολιτικό. Ο Χολαργός την εποχή που άρχισε η ανοικοδόμησή του αποτελούνταν από χωράφια, αμπέλια και δασική έκταση από πεύκα, σχοίνα, θάμνους και κουμαριές. Η εικόνα αυτή ταιριάζει με την ερμηνεία της ετυμολογίας της ονομασίας , καθώς η λέξη δηλώνει αγροτική θέση και συγκεκριμένα περιοχή με κήπους, αμπέλια και οπωροφόρα δέντρα. Επιπλέον, είναι γνωστό ότι στις αρχές του 20ου αιώνα η περιοχή ήταν, λόγω του ιδιαίτερου κάλλους και κλίματος, ενδεδειγμένος τόπος διακοπών, αλλά και ανάρρωσης, και δεν είναι τυχαίο που στη περιοχή δημιουργείται το σανατόριο «Σωτηρία». Αρχαιολογικά ευρήματα μαρτυρούν τον εποικισμό της περιοχής από την Πρωτοελλαδική περίοδο. Τα ευρήματα μαρτυρούν την ύπαρξη ζωής κατά τους Κλασικούς και Ελληνιστικούς χρόνους. Πολλά ταφικά μνημεία χρονολογούνται στον 5ο και 4ο αιώνα π. Χ. Ενδείξεις ζωής υπάρχουν και από τα Ρωμαϊκά, τα Βυζαντινά και τα Μεταβυζαντινά χρόνια, ενώ κατά την Τουρκοκρατία η γη του Χολαργού παραμένει έρημη.

Πρώτος κάτοικος του νέου προαστίου ήταν ο ιδρυτής του, Παναγιώτης Βουτσινάς, ο οποίος έκτισε στην οδό Περικλέους την πρώτη έπαυλη στο προάστιο, η οποία περιβαλλόταν από τεράστιο κήπο (η έπαυλη αυτή δεν υπάρχει πια) και ανέγειρε επίσης το 1926 το εκκλησάκι της Φανερωμένης (Κοίμηση της Θεοτόκου) στην ομώνυμη πλατεία. Η διώροφη έπαυλη χτίστηκε στη συμβολή των οδών Περικλέους και Ευριπίδου που στην συνέχεια μετονομάσθηκε προς τιμήν του σε οδό Π. Βουτσινά με απόφαση του Κοινοτικού Συμβουλίου Χολαργού στις 10 Αυγούστου 1937. Στην συνέχεια χτίστηκαν ακόμη περισσότερα σπίτια και έτσι άρχισε να δημιουργείται η κοινωνία των Χολαργιωτών.

Η πολυκατοικία που αντικατέστησε την πρώτη έπαυλη του προαστίου, τη θρυλική έπαυλη του Παναγιώτη Βουτσινά, είναι και η πρώτη πολυκατοικία που χτίστηκε στον Χολαργό. Η οδός Π. Βουτσινά είναι σίγουρα ένας δρόμος-ιστορία. Αποτελεί έναν κομβικό δρόμο της πόλης, αφού πρόκειται για τον πρώτο -κεντρικό- παράλληλο της Μεσογείων εντός οικιστικού ιστού, που μπορεί με την ονομασία αυτή να ξεκινά από τη συμβολή με τη Μιλτιάδου, στην πραγματικότητα όμως μιλάμε για τον ίδιο δρόμο που ξεκινά ως Χίου από την Αρκαδίου και ως Δημητρακοπούλου από την Αγία Παρασκευή, καταλήγοντας στου Παπάγου και τη λεωφόρο Κύπρου. Το πέρασμα της από δύο κεντρικές πλατείες της πόλης, την πλατεία Φανερωμένης και την πλατεία Δημοκρατίας, προσδίδει στην οδό ιδιαίτερη σημασία. Βλέποντας σήμερα το αστικό τοπίο με τις ατέλειωτες πολυκατοικίες και τους δαιδαλώδεις δρόμους είναι δύσκολο να φανταστούμε την ιστορική πορεία της πόλης μας μέσα στον χρόνο. Η νέα ρυμοτομία με την διαφορετική αισθητική εκσυγχρόνισε το προάστιο μας. Αλλά δεν πρέπει να σβήσει την ιστορία του και ούτε να ξεχαστούν τα όσα οφείλουμε στους πρώτους κατοίκους, τους ανθρώπους που δημιούργησαν τον Χολαργό, έγραψαν την ιστορία του και διαμόρφωσαν τα κύρια χαρακτηριστικά του.

Σήμερα είναι τα γενέθλια του προαστίου μας, μια ημέρα γιορτής, μια ημέρα γνώσης της ιστορίας και της εξέλιξης του τόπου μας, μια ημέρα που το συναίσθημα μας γίνεται απόφαση και δέσμευση να αγαπάμε και να νοιαζόμαστε τον Χολαργό μας!