Ιούλ
Ραπανάκια! Μικροί τραγανοί βολβοί που ταξίδεψαν από την μακρινή Κίνα πριν σχεδόν 3000 χρόνια και «προσγειώθηκαν» στις σαλάτες μας προσδίδοντας με την έντονη και πικάντικη γεύση τους ενδιαφέρον στη γεύση και υγεία στον οργανισμό μας.
Τα ραπανάκια είναι φυτά εύκολα στην φύτευση και την ανάπτυξή τους ακόμη και από αρχάριους κηπουρούς. Η σαρκώδης ρίζα τους ποικίλει από λευκή, κόκκινη, ροζ και πορφυρή και έχει μεγάλη θρεπτική αξία σε βιταμίνες Α, C και Κ, σελήνιο, μαγνήσιο και φυτικές ίνες. Χάρη στην αντιοξειδωτική λουτεΐνη που περιέχουν, προσφέρουν αντικαρκινική δράση, ιδιαίτερα για τον προστάτη, το παχύ έντερο και τον μαστό, βοηθούν στην εύρυθμη λειτουργία του ανοσοποιητικού και στη διατήρηση της κινητικότητας των αρθρώσεων. Η κατανάλωσή τους ρυθμίζει την αρτηριακή πίεση του αίματος και βελτιώνει την εικόνα και την εξέλιξη των δερματικών παθήσεων. Αποτελούν τον απόλυτο εχθρό της χοληστερόλης, γιατί οι φυτικές τους ίνες δεσμεύουν τα λιπαρά και τους υδατάνθρακες που προσλαμβάνονται από τις τροφές. Ο χυμός τους βοηθά στην απόχρεμψη και βελτιώνει την κινητικότητα του εντέρου, ενώ χάρη στις διουρητικές του ιδιότητες απομακρύνει την άμμο και τις πέτρες από τα νεφρά.
Προτιμήστε να τα καταναλώνεται ωμά γιατί η θερμοκρασία αλλοιώνει τις ευεργετικές αντιοξειδωτικές τους ουσίες. Χρειάζεται όμως προσοχή στην κατανάλωσή τους για όσους πάσχουν από πεπτικά προβλήματα. Μαγειρεμένα ή τουρσί χρησιμοποιούνται ως γαρνιτούρες σε σαλάτες και κρεατικά και δίνουν χρώμα και γεύση σε κάθε πιάτο. Τα ραπανάκια δεν αποτελούν μια δημοφιλή διατροφική επιλογή και τις περισσότερες φορές τείνουν να παίρνουν τον ρόλο της διακόσμησης στις σαλάτες μας. Οι περισσότεροι γνωρίζουμε την παροιμία « Ψωμί δεν έχει να φάει, ραπανάκια για την όρεξη ζητάει» θέτοντας την έννοια του περιττού σε αυτούς τους θαυματουργούς βολβούς με την σπουδαία αξία για την υγεία μας. Μήπως πρέπει να αναθεωρήσουμε και να τους δώσουμε μια ουσιαστική θέση στη διατροφή μας;
