Οι αδέσποτες γατούλες των διακοπών μας

Θα τη δεις εκεί κάπου δίπλα, την ώρα που βολτάρεις στα σοκάκια, που βγάζεις φωτογραφία σε μια όμορφη γωνιά ή την ώρα που τρως το μεζέ σου στην ταβέρνα… Το πιο πιθανό είναι πως θα είναι ήρεμη, δεν θα σε φοβηθεί… έχει μάθει άλλωστε από τους ανθρώπους… έχει εξοικειωθεί με την ανθρώπινη συντροφιά και τα παιχνίδια των μικρών παιδιών. Ίσως και να σε προσεγγίσει για να της δώσεις μια μπουκιά από το ψαράκι που τρως, ή πολύ απλά γιατί βρίσκεσαι στην ήσυχη δροσερή γωνιά που αναζητά να ξαποστάσει…

Δεν μιλάμε για μία συγκεκριμένη γατούλα, αλλά για τις αδέσποτες νησιώτισσες γατούλες που συναντούμε στις καλοκαιρινές αποδράσεις. Τις περισσότερες φορές αφήνονται στο χάδι μας και μοιάζουν να ζουν ευτυχισμένες και ελεύθερες, μια ζωή γεμάτη φευγαλέα χάδια και κεράσματα από όλους γύρω τους. Άλλες φορές πάλι δεν είναι τόσο τυχερές. Κάποιο πόδι τις κλώτσησε δυνατά καθώς πλησίασαν με πείνα τα απομεινάρια του φαγητού που έπεσαν κάτω από ένα τραπέζι. Έκτοτε η επαφή με τους ανθρώπους γεννά φόβο και πανικό. Προτιμούν να κρύβονται όταν ο κόσμος κάνει τη βόλτα του και ψάχνουν για αποφάγια και νερό για να ξεδιψάσουν, μόλις το νησί βυθιστεί στο νυχτερινό ύπνο του. 

Όλα αυτά και άλλα πόσα είναι οι μικρές ιστορίες των αδέσποτων πλασμάτων που συναντούμε στις διακοπές μας. Οι περισσότεροι τα βλέπουμε σαν το όμορφο θέμα μιας φωτογραφίας όμως στην ουσία είναι ψυχούλες που διαγράφουν τις δικές τους άγνωστες πορείες ζωής γεμάτες κινδύνους, εγκατάλειψη, πείνα, αδιαφορία και σκληρό αγώνα επιβίωσης. Είναι τα αδεσποτάκια της καλοκαιρινής Ελλάδας που πολλές φορές δεν υπερτερούν σε τίποτα σε σχέση με αυτά της πόλης μας. Πλάσματα που αναζητούν την ηρεμία και την ασφάλεια και προσπαθούν να επιβιώσουν μέσα στα καλντερίμια και τα σοκάκια που σχηματίζουν τα λευκά σπιτάκια των νησιών αντί για τους επικίνδυνους δρόμους και τις πλατείες της τσιμεντούπολης. 

Ας χαρίσουμε λοιπόν σε αυτά τα ζωάκια την αγάπη μας και τη φροντίδα μας, μπουκιές από το νόστιμο φαγητό μας, ένα τρυφερό χάδι στο κεφαλάκι τους καθώς ακουμπούν στην καρέκλα μας. Το χρειάζονται..για να έχουν κάτι όμορφο να αναπολούν στο δύσκολο χειμώνα που τα περιμένει.