Μαζεύοντας χόρτα

«Τα χόρτα είναι το νόστιμο δώρο του χειμώνα. Κυρίως όμως είναι άσκηση παρατηρητικότητας, όταν όντως σου ανοίγουν δύο άλλα μάτια, που παρατηρούν όσα δεν είδαν μέχρι σήμερα, τα απειροελάχιστα φυλλαράκια ένα με το χώμα, που κρύβονται κάτω από την προφανή βλάστηση. Κι αυτό ισοδυναμεί με προσευχή, μια προσευχή που εξασκεί την αυτοσυγκέντρωση, την ηρεμία και τη γαλήνη όταν γίνεσαι αυτό που πραγματικά είσαι: αδελφός με το χώμα, κομμάτι της γης, της Δημιουργίας». *Ελένη Ψυχούλη

Χόρτα. Τα έβλεπα καταπράσινα και λαχταριστά στον πάγκο του μανάβη και της λαϊκής, θυμάμαι τα τρώγαμε αχνιστά ή μαγειρεμένα με διάφορα κρεατικά και ψαρικά, ήταν η αγαπημένη απασχόληση της γιαγιάς που ήξερε να τα μαζεύει από τη φύση. Αποτελούν ένα αγαπημένο πιάτο για πολλούς και μια εξαιρετική πηγή θρεπτικών συστατικών για όσους προσέχουν το διαιτολόγιό τους. Το μαγείρεμά τους έχει και αυτό κάτι από την παράδοση των περασμένων γενεών που αναμείγνυαν διαφορετικά είδη μεταξύ τους ώστε να δώσουν περισσότερη νοστιμιά στο πιάτο. Τώρα που πωλούνται κομμένα και συσκευασμένα σε πλαστική σακούλα, η αθωότητα των παιδικών χρόνων που έκρυβε το μάζεμα τους έχει πλέον ξεθωριάσει. Όπως και όλα όσα έχουμε λησμονήσει από τις απλές χαρές της ζωής εγκλωβισμένοι στο τσιμέντο της μεγαλούπολης. 

Τα χόρτα αποτελούν εδώ και αιώνες ένα ιδιαίτερο κάλεσμα της φύσης που θέλει να μας κάνει το τραπέζι με νοστιμιές που φυτρώνουν σε κάθε βουνό και λιβάδι της πατρίδας μας. Βλήτα, λάπαθα, σέσκουλα, αγριοράδικα, βρούβες, ζοχιοί, σταμναγκάθι, ένας θησαυρός από βιταμίνες, πολυφαινόλες και φυτικές ίνες, περιμένουν υπομονετικά το χέρι που θα τα επιλέξει, αυτόν που θα τα μυρίσει, θα τα γευτεί, θα τα κόψει προσεκτικά για να μη πειραχτεί η ρίζα, ώστε η φύση να ξαναδώσει τον πολύτιμο βλαστό. Η διαδικασία για το μάζεμά τους έχει κάτι το νοσταλγικό και παραδοσιακό, μα είναι εξαιρετικά απλή. Αν είσαι από εκείνους που αγαπούν τις βόλτες στη φύση και θέλεις ο ίδιος να διαθέσεις λίγο χρόνο για να προετοιμάσεις το γεύμα σου, τότε το μόνο που θα χρειαστείς είναι ένα μυτερό μαχαιράκι με μακριά λάμα, κλειστά παπούτσια για το περπάτημα στην άγρια βλάστηση, σακούλες( κατά προτίμηση υφασμάτινες) για τα χόρτα και όλες σου τις αισθήσεις σε εγρήγορση. Δεν χρειάζεται να γνωρίζεις όλων των ειδών τα χόρτα που φύονται στην πατρίδα μας γιατί μόλις συναντήσεις τα πρώτο ραδίκι είναι βέβαιο πως εκεί γύρω θα βρείς και άλλα παρόμοια, στο πρώτο μυρώνι θα φυτρώνει δίπλα του και μια καυκαλήθρα και το πρώτο λάπαθο θα το εντοπίσεις εύκολα κάτω από μια ρίζα δένδρου. Χρειάζεται ένα μισάωρο από το χρόνο σου για να φιλέψεις πάνω από 5 αγαπημένους με μια σακούλα από χόρτα που μάζεψες ο ίδιος.  Και είναι μια πρώτης τάξης ευκαιρία να ξεσκονίσεις τις συνταγές της γιαγιάς και πάνω στο τσούγκρισμα των ποτηριών να θυμίσεις σε όλους το συναίσθημα ευεξίας που ένιωσες από την επαφή σου με τη φύση και την ιδιαίτερη νοστιμιά που έχουν τα χόρτα που μάζεψες με τα χεράκια σου. 

Ααα! Και όταν τα βράσεις κράτησε το πολύτιμο και γεμάτο θρεπτικά συστατικά ζουμάκι τους για να το πιεις με λεμόνι στην υγειά σου!