Η καταστροφή του ελαιώνα των φοβιών

Έχετε περπατήσει ποτέ σε ελαιώνα; Η γη τριζοβολά κάτω από τα πόδια, ασημόχρωμα φυλλαράκια και μικρά χορτάρια υποχωρούν σε κάθε βήμα και το χώμα μαλακώνει την περπατησιά. Το απαλό θρόισμα των φύλλων των ελαιόδεντρων δίνει ρυθμό στον βηματισμό και στη σκέψη, οι ακτίνες του ήλιου παίζουν κρυφτό στα φυλλώματα με κάθε πνοή του ανέμου και οι καρποί στα δέντρα στέλνουν υπόσχεση ευημερίας.

Ένας τέτοιος μικρός παράδεισος επί γης ήταν ο ελαιώνας των Ροβιών,που το μεγαλύτερο μέρος του κατέκαψε η φωτιά τον Αύγουστο, ένας παράδεισος που μόχθησαν γενιές ανθρώπων να δημιουργήσουν και να συντηρήσουν δέντρο δέντρο, κλαδί κλαδί, εδώ και δεκαετίες. Η σημερινή εικόνα, μετά το πέρασμα της φωτιάς, είναι αποκαρδιωτική. Τα βήματα βουλιάζουν σε ένα παχύ στρώμα στάχτης που θολώνει τα περιγράμματα στο έδαφος, το χώμα σκληρό, θρυμματίζεται σε κάθε βήμα, μαυρισμένοι κορμοί που αναζητούν μάταια τη σκιά του φουντωτού φυλλώματος που στήριζαν τόσα χρόνια. Στον ελαιώνα των Ροβιών ζούσε η «Νύφη», η θαλερή υπεραιωνόβια ελιά, ηλικίας 2500 ετών. Το υπερήλικο δέντρο είχε κορμό που χρειαζόταν 10 άτομα για να τον αγκαλιάσουν, και μέχρι τη φωτιά που του αφαίρεσε τη ζωή ήταν ακόμη παραγωγικό. Ένα μνημείο που χάθηκε…

Ο ελαιώνας των Ροβιών τώρα στέκεται λαβωμένος από την πύρινη λαίλαπα που προκάλεσε μια ανυπολόγιστη περιβαλλοντική, πολιτισμική και οικονομική καταστροφή. Στα κλαδιά του γεννιόντουσαν οι κονσερβολιές Ροβιών, ένα εξαιρετικό προϊόν ΠΟΠ, κατά πολλούς οι καλύτερες ελιές της Ελλάδας. Ο ελαιώνας, που είχε φτάσει να παράγει ακόμη και 2000 τόνους ελιές παλιότερα, τη τελευταία δεκαετία υπέφερε από την κλιματική αλλαγή. Οι υψηλές θερμοκρασίες κατέστρεφαν τα λουλούδια που δένουν τους καρπούς στα δέντρα. Πέρυσι μαζεύτηκαν μόνο 60 τόνοι αυτής της πολύτιμης ελιάς. Τώρα ήρθε η φωτιά που κατέστρεψε το 40% του ελαιώνα και θα είναι θαύμα αν φέτος συλλεχθούν 2-3 τόνοι.

Ας παγώσουμε στη μνήμη μας τη φωτογραφία της καμένης ελιάς και ας αναλογιστούμε τις ευθύνες μας στην καταστροφή του μεγαλείου της φύσης. Μιας φύσης που θα φροντίσει να ξανασκάσουν νέα βλαστάρια. Γιατί η φλόγα έσβησε τα δέντρα αλλά όχι τη δύναμη της ψυχής των ανθρώπων που με αγωνία σήμερα φροντίζουν τα δέντρα γιατί πιστεύουν ότι έχουν ζωή ακόμη μέσα τους. Μια ζωή που όμως θα χρειαστεί πολλές ανθρώπινες γενιές για να δώσει καρπούς….

Inspiration credit to: https://www.kathimerini.gr/life/561473695/ti-echei-meinei-ap-tin-elia/
Photo credit to: Περικλής Μεράκος