Απρ
Αγκινάρα. Κάθε άνοιξη κάνει την εμφάνισή της στους πάγκους του μανάβη, τρυφερή και νοστιμότατη. Έχει βαφτίσει με το όνομα της τις καρδιές των ανοιχτόκαρδων αλλά και εκείνες που δεν στέκονται πουθενά, και χτυπούν κάθε τρεις και λίγο για διαφορετικό αντικείμενο του πόθου.
Ο λόγος για την αγκινάρα που μας ήρθε από τη Β. Αφρική και τη Σικελία για να κατακτήσει βασιλικές αυλές στα χρόνια των Ρωμαίων, αλλά και τη σύγχρονη κουζίνα. Μαγειρεμένη ή ωμή, ταιριάζει απόλυτα με όλα τα υλικά εκτός από το κρασί που αλλοιώνεται στο στόμα εξαιτίας της κιναρίνης που περιέχει, η οποία επηρεάζει τους γευστικούς μας κάλυκες. Και τι δεν μπορούμε να κάνουμε μαζί της! Καθαρισμένη, χρησιμοποιούμε την καρδιά της για τη μαγειρική σε διάφορα πιάτα. Σε ριζότο, αλά πολίτα, σε ομελέτα, συνοδευτικό σε φρικασέ ή γεμιστή με μυρωδικά, ακόμη και ωμή σε σαλάτες ή μαρινάτες, η αγκινάρα έχει την ικανότητα να τα πηγαίνει καλά με όλες τις συνταγές που η φαντασία του εκάστοτε μάγειρα εφευρίσκει. Ακόμη και το κοτσάνι της, όταν καθαριστεί και κοπεί σε λεπτές φέτες, γίνεται ένα νόστιμο και υγιεινό σνακ. Μαγειρεμένη με πουλερικά ή άλλα λαχανικά είναι το τέλειο ανοιξιάτικο πιάτο, ενώ οι γείτονες Ιταλοί και οι Κρητικοί μας λατρεύουν να τη μαρινάρουν με λάδι και μπόλικο λεμόνι για να συνοδεύει το τσίπουρο ή απεριτίφ. Είναι το απόλυτα «οικολογικό» λαχανικό αφού κανένα μέρος του δεν θα πεταχτεί, και ακόμη και τα σκληρά τμήματα του περιβλήματός της, όταν βράσουν και περαστούν από μύλο, θα βγάλουν μια νοστιμότατη πούλπα που θα απογειώσει τις σούπες ή το χούμους σας.
Η αγκινάρα είναι όμως και ένα πολύτιμο φάρμακο της φύσης. Πλούσια σε βιταμίνες του συμπλέγματος Β και ειδικότερα σε νιασίνη, θειαμίνη και φολικό οξύ αλλά και σε πολύτιμα μέταλλα όπως κάλιο, ασβέστιο και φώσφορο, καθώς και βιταμίνες C και Κ. Η ιατρική έχει αποδώσει στην αγκινάρα πολλές φαρμακευτικές ιδιότητες κυρίως ως διουρητικό και χωνευτικό φάρμακο. Οι σύγχρονες μελέτες την κατατάσσουν στις τροφές που βοηθούν στη λειτουργία της χοληδόχου κύστης και ανακουφίζουν από διάφορα γαστρεντερικά προβλήματα, όπως δυσκοιλιότητα, διάρροια, δυσπεψία, καούρες, καθώς λειτουργεί και ως πρεβιοτικό. Οι επιστήμονες υποστηρίζουν πως βοηθά στην αντιμετώπιση του συνδρόμου ευερέθιστου εντέρου μειώνοντας τα συμπτώματα κατά ποσοστό άνω του 25%. Επιπλέον, η αγκινάρα ενδείκνυται για παθήσεις του ήπατος γιατί βοηθά στην απομάκρυνση των τοξινών και λόγω των πολυφαινόλων που περιέχει, όπως η ρουτίνη και η κουερσετίνη, μειώνει τον πολλαπλασιασμό των καρκινικών κυττάρων, ιδιαίτερα στις περιπτώσεις του καρκίνου του προστάτη, της λευχαιμίας και του καρκίνου του μαστού. Έχει την ιδιότητα να μειώνει τις τιμές της χοληστερίνης και του σακχάρου στο αίμα και πολλοί διαιτολόγοι την εντάσσουν σε διατροφολόγια κατάλληλα για αδυνάτισμα. Η καθημερινή κατανάλωση εκχυλίσματος αγκινάρας έχει την ιδιότητα να μειώνει την αρτηριακή πίεση χάρη στο κάλιο που περιέχει. Τέλος, η συχνή κατανάλωσή της μειώνει τα επίπεδα του ουρικού οξέος και τα προβλήματα που έχουν σχέση με την αρθρίτιδα.
Οι αντενδείξεις είναι ελάχιστες και αφορούν κυρίως άτομα που έχουν αλλεργία σε παρόμοια βότανα και εγκύους στις οποίες συνιστάται να την αποφεύγουν λόγω έλλειψης στοιχείων για την ασφαλή της κατανάλωση καθώς και σε άτομα που παρουσιάζουν χολόλιθους ή μπλοκάρισμα των χολικών αγωγών.
Στον πάγκο του μανάβη, το πολύτιμο αυτό λαχανικό της άνοιξης, είναι μια εξαιρετική επιλογή για νόστιμα πιάτα και ευφάνταστες συνταγές. Όσο για τους κατόχους μιας «καρδιάς αγκινάρας», κοιτάξτε τους με μεγαλύτερη συμπάθεια. Κατά βάθος είναι τρυφεροί, όπως και το λαχταριστό αυτό λαχανικό που φέρνει την Άνοιξη στο τραπέζι σας.
