Φεβ
Κάποτε ο Ήλιος αποφάσισε να παντρευτεί τη Σελήνη και κάλεσε όλα τα ζώα στην τελετή. Ο μόνος που δεν πήγε ήταν ο σκαντζόχοιρος. Όταν ο Ήλιος τον αναζήτησε και τον βρήκε να μασουλάει μία πέτρα εύλογα τον ρώτησε τι έκανε. Τότε ο σκαντζόχοιρος του απάντησε πως μάθαινε να τρώει πέτρες, καθότι ύστερα απ´το γάμο, όταν ο Ήλιος και η Σελήνη θα έκαναν παιδιά Ήλιους, όλα θα καίγονταν και δεν θα υπήρχε τίποτε για να φάει πέρα από πέτρες. Έτσι ο Ήλιος ματαίωσε το γάμο και όλα τα πλάσματα της φύσης σώθηκαν. Μύθοι που υμνούν τη σοφία του σκαντζόχοιρου σε όλα τα μήκη και τα πλάτη της υφηλίου!
Σύμβολο αναγέννησης για τους Αρχαίους Αιγυπτίους και γονιμότητας για τους λαούς της Ανατολής και της Αφρικής, η μικρή αγκαθωτή αυτή μπαλίτσα με τη γλυκιά μουσούδα προστατεύει τους κήπους μας από τα έντομα και τα σαλιγκάρια που κάνουν επιδρομή στα λουλούδια μας. Όμως τα σύγχρονα παρασιτοκτόνα απειλούν την επιβίωση αυτών των γλυκών πλασμάτων. Το μικρό αυτό θηλαστικό προστατεύεται από 8000 αγκάθια που δεν είναι τίποτε άλλο παρά πολύ σκληρές τρίχες που ορθώνονται σε θέση μάχης όταν αισθανθεί κίνδυνο, αλλά χαμηλώνουν και μαλακώνουν όταν θελήσει το χάδι. Ζει το πολύ 7 χρόνια και το θηλυκό γεννά τα μικρά του στην αρχή του καλοκαιριού, θηλάζοντάς τα ένα μήνα. Κάθε χειμώνα πέφτει σε χειμερία νάρκη αλλά δεν χάνει ποτέ την επαφή του με τον έξω κόσμο και κοιμάται πάντα σε σχήμα μπαλίτσας για να προστατεύεται από τους εχθρούς του. Βελούδινη γούνα καλύπτει το σώμα, τα πόδια, το λαιμό, τα πόδια και το πρόσωπο του. Είναι το μόνο ζώο στη φύση που #ζευγαρώνει πρόσωπο με πρόσωπο όπως ο άνθρωπος!
Στον κόσμο των παραμυθιών πάλι, ο σκαντζόχοιρος διασκέδασε γενιές ολόκληρες με τις ιστορίες του παρέα με μια αλεπού ή μια χελώνα και το αγκαθωτό του σώμα εξακολουθεί μέχρι και σήμερα να κεντρίζει το ενδιαφέρον και τη φαντασία των σύγχρονων παραμυθάδων για τους τρόπους που σκαρφίζεται προκειμένου να κατορθώσει να έρθει πιο κοντά στους άλλους. Στις μέρες μας, ο σκαντζόχοιρος έχει αποκτήσει μια νέα αίγλη και έχει κατακτήσει τη δική του μέρα γιορτής, ως προστατευόμενο πλέον είδος. Πολλοί είναι οι σύλλογοι που παροτρύνουν την υιοθεσία του, ακόμη περισσότερες οι ιστορίες για παιδιά που παρουσιάζουν με γλυκύτητα αυτό το μικροσκοπικό πλάσμα του ζωϊκού βασιλείου και άπειρες οι φωτογραφίες που κυκλοφορούν στο διαδίκτυο για τα χαριτωμένα του μικρά. Και είναι παράδοξο πώς ο μεγαλύτερος εχθρός του, αυτός που τα αγκάθια του συμπαθητικού θηλαστικού δεν έχουν τη δύναμη να απωθήσουν, καταλήγει να είναι ο ίδιος ο άνθρωπος, θύτης και θαυμαστής του ταυτόχρονα.
Η 2η μέρα του Φεβρουαρίου είναι η μέρα που αυτό το γλυκό θηλαστικό τιμάται σε ολόκληρο τον πλανήτη και είναι μια υπενθύμιση πως εμείς οι άνθρωποι πρέπει να σταματήσουμε να αποτελούμε απειλή για το περιβάλλον και τα πλάσματα του πλανήτη μας. Γι’αυτό, την επόμενη φορά που θα οδηγείτε με ταχύτητα σε ένα δρόμο, προσέξτε πολύ το αγκαθωτό πλασματάκι που προσπαθεί να διασχίσει την άσφαλτο, προφυλάξτε το αν το βρείτε να κινδυνεύει σε κάποια σας βόλτα στο δάσος και υπενθυμίστε στον εαυτό σας πως τα αγκάθια του δεν υπάρχουν εκεί για να τρυπήσουν αλλά για να θυμίσουν πως τίποτε δεν μπορεί να κάμψει την ισχυρή θέληση για επαφή και αγάπη. Ένα δίδαγμα που αξίζει να διηγείστε στις ιστορίες ύπνου στα παιδιά σας…
