Η μοναστική γαστρονομία των γιορτών

 Πολλοί από εμάς ίσως να έχουμε αναρωτηθεί πως άραγε να κυλά η καθημερινότητα σε ένα μοναστήρι και κυρίως τι τρώνε οι μοναχοί τις ημέρες των γιορτών; Η μοναστική ζωή είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με την εγκράτεια, τη νηστεία και την πνευματική ενασχόληση. Οι μοναχοί διάγουν μια ζωή λιτότητας και αυτοσυγκράτησης. Ωστόσο, τα φαγητά που μαγειρεύουν, παρότι είναι νηστίσιμα, φημίζονται για την μεγάλη νοστιμιά τους. Δεν είναι άλλωστε τυχαίο ότι κυκλοφορούν πολλά βιβλία με μοναστηριακές συνταγές για ψωμί, πίτες, γλυκά, ζυμαρικά, σούπες, όσπρια και ψάρια.

Την περίοδο των γιορτών του Δωδεκαημέρου τρώνε ψάρι. Όχι απλά ένα ψάρι. Αλλά το καλύτερο ψάρι. Εορταστικό ροφό. Ο ροφός είναι ένα εκλεκτό ψάρι, ο άρχοντας των σπηλαίων της θάλασσας. Πεντανόστιμος, με λευκή σάρκα, δίνει τη δυνατότητα να τον μαγειρέψεις με χίλιους τρόπους. Σούπα χυλωμένη, Ροφός αγιορείτικος με κρεμμυδόζουμο, με άσπρη σάλτσα, με κολοκυθάκια, με φασολάκια, με μπάμιες και κόκκινη σάλτσα, στον φούρνο με πατάτες, ροφός στα κάρβουνα. Στα μοναστήρια προτιμούν φυσικά να τον μαγειρεύουν τις ημέρες των Χριστουγέννων σαν σούπα ή στον φούρνο, διότι διαθέτουν μεγάλα καζάνια και τους παραδοσιακούς μεγάλους ξυλόφουρνους, αλλά και λόγω του κρύου των ημερών που «σηκώνει» τέτοιου είδους φαγητά. Φυσικά, μεγάλο ρόλο στην νοστιμιά του μαγειρέματος παίζουν και τα φρέσκα, αγνά υλικά που χρησιμοποιούν οι μοναχοί από τα χωράφια και τους κήπους τους.

Πέρα όμως από την αξεπέραστη νοστιμιά ο ροφός, είναι ένα ψάρι με εξαιρετικά οφέλη για την υγεία μας. Περιέχει μοναδικά Ω3 λιπαρά οξέα που έχουν συσχετισθεί με αντιφλεγμονώδη δράση, προστασία από καρδιαγγειακά νοσήματα, μείωση των τριγλυκεριδίων, των αρρυθμιών, προστασία από κατάθλιψη, νόσο Alzheimer και ενίσχυση της πνευματικής λειτουργίας. Είναι καλή πηγή βιταμινών Β, που ενισχύουν το νευρικό σύστημα και την υγεία του εγκεφάλου, βιταμίνης Α και D και τέλος, διαθέτει εξαιρετικά επίπεδα ασβεστίου και φωσφόρου που ευεργετούν τα τα οστά μας! Μήπως αξίζει να ακολουθήσουμε τους μοναχούς και να προσθέσουμε και εμείς έναν εορταστικό ροφό στο τραπέζι της οικογένειας μας;