Εμβρυομητρικός μικροχιμαιρισμός. Ο παντοτινά άρρηκτος δεσμός της μητέρας με το παιδί της

Μητρική αγάπη, ο άρρηκτος δεσμός μάνας-παιδιού, ή μήπως κάτι παραπάνω; Η επιστήμη υποστηρίζει πως ο βαθύς ψυχολογικός και σωματικός δεσμός που μοιράζεται μια μητέρα με το μωρό της ξεκινά κατά τη διάρκεια της κύησης και είναι βαθύτερος από μια απλή ψυχολογική εξάρτηση. Η μητέρα παρέχει ζεστασιά, τροφή μέσω του πλακούντα και ένα σταθερό χαλαρωτικό ρυθμό καρδιακής λειτουργίας. Υπάρχουν όμως κύτταρα που κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης μεταναστεύουν από το έμβρυο στα όργανα του σώματος της μητέρας. Είναι ένα είδος δεύτερης εξάρτησης του μωρού με τη μαμά του. Κατά τη διάρκεια δηλαδή της εγκυμοσύνης, οι επιστήμονες ανακάλυψαν πως κύτταρα από το έμβρυο μεταναστεύουν ακόμη και στον εγκέφαλο της μητέρας και παραμένουν εκεί για μια ολόκληρη ζωή!  

Ο εμβρυομητρικός αυτός μικροχιμαιρισμός, όπως ονομάζεται το φαινόμενο, μπορεί να έχει σημαντικές συνέπειες για την ανοσολογική κατάσταση των γυναικών, επηρεάζοντας το ανοσοποιητικό τους σύστημα. Αυτό συμβαίνει γιατί ένα μικροχιμαιρικό κύτταρο που φέρει ομοιότητες με το βλαστοκύτταρο, γενετικά ταυτίζεται εν μέρει με τη μητέρα αλλά περιέχει και κύτταρα από τη γενετική συμβολή του πατέρα, άρα ξένα προς αυτή. Συνέπεια αυτού είναι να ωθείται το ανοσοποιητικό της σύστημα σε εγρήγορση για κύτταρα που είναι μεν παρόμοια αλλά με κάποιες γενετικές διαφορές, όπως είναι τα καρκινικά, γεγονός που εξηγεί σύμφωνα με τις μελέτες, την ανακοπή στην ανάπτυξη όγκων που πολλές φορές προστατεύουν τη μητέρα. Υπάρχουν όμως και περιπτώσεις που συμβαίνει το ακριβώς αντίθετο, όπως πχ στην πολλαπλή σκλήρυνση που τα κύτταρα αυτά μπορεί να πυροδοτήσουν μια αυτοάνοση επίθεση. Εκτός από την ανταλλαγή κυττάρων μεταξύ μητέρας και εμβρύου υπάρχει η πιθανότητα για ανταλλαγή κυττάρων μεταξύ διδύμων στη μήτρα, όπως και η πιθανότητα κύτταρα από ένα μεγαλύτερο αδελφό να βρουν το δρόμο τους μέσα από τον πλακούντα στο νεότερο αδελφάκι του κατά τη διάρκεια της κύησής του. Οι δε γυναίκες ενδέχεται να έχουν μέσα τους κύτταρα τόσο από τη μητέρα τους όσο και από το μωρό τους, τα οποία ανταγωνίζονται μέσα τους για το ποια θα επικρατήσουν!

Γι’αυτό μπορεί σαν άνθρωποι να είμαστε συνηθισμένοι στη ασφάλεια της μοναδικότητάς μας, όμως οι μελέτες αυτές έρχονται να μας υπενθυμίσουν την αλληλεξάρτηση που υπάρχει μεταξύ των δύο ατόμων που μοιράστηκαν το ίδιο σώμα έστω και για 9 μήνες. Ακούγεται παράξενο το να κουβαλάμε κύτταρα κάποιου άλλου στον εγκέφαλό μας, όμως η επιστήμη υποστηρίζει του λόγου το αληθές και μας δίνει την εξήγηση για τη βαθιά εξάρτηση που αισθανόμαστε αλλά και την διασύνδεση που τελικά υπάρχει μεταξύ μας ως ανθρώπινο είδος