Δασοπονία. Η συμβολή της στη ζωή των δασών μας

Ξύλο, ρετσίνι, μανιτάρια αλλά και σκιά, οξυγόνο και εσωτερική γαλήνη και ευεξία… Καλύπτουν το 25% της επιφάνειας της γης και μας προσφέρουν απλόχερα μια σειρά από υλικά και άυλα αγαθά ανεκτίμητης αξίας. Τα δάση μας… Τα πολύτιμα δάση μας…

Σύμφωνα με στοιχεία του ΟΗΕ:

🌳 Τα δάση φιλοξενούν περίπου το 80% της χερσαίας βιοποικιλότητας στον κόσμο, με περισσότερα από 60.000 είδη δένδρων.

🌳 1.6 δισεκατομμύρια άνθρωποι εξαρτώνται άμεσα από τα δάση για τροφή, στέγη, ενέργεια, φάρμακα και εισόδημα.

🌳 Κάθε χρόνο χάνονται 10 εκατομμύρια εκτάρια δάσους παγκοσμίως, έκταση ίση με το μέγεθος της Ισλανδίας περίπου. 

🌳 Τα σύγχρονα περιβαλλοντικά προβλήματα και κυρίως η κλιματική αλλαγή και οι επιπτώσεις της στη βιοποικιλότητα των ειδών μπορούν να αντιμετωπιστούν μόνο με την συστηματική ανάπτυξη των δασικών πόρων.

🌳 Η ευημερία των σημερινών αλλά και των μελλοντικών γενεών μπορεί να εξασφαλιστεί με την αειφόρο διαχείριση και προστασία των δασών και την αποκατάσταση τους στις περιπτώσεις που καταστρέφονται. Αυτές οι βασικές αξίες συνδέουν τα δάση με τις κοινωνίες και την οικονομία με τη φύση. Ιδιαίτερα στα μεσογειακά οικοσυστήματα έχει ιδιαίτερη σημασία να κατανοήσουμε αυτά τα χαρακτηριστικά των δασών και την ανάγκη ανάπτυξης των απαραίτητων μηχανισμών για την αποτελεσματική προστασία τους και τη μείωση των κινδύνων που τα απειλούν.

Η δασοπονία είναι η επιστήμη που έχει ως κύριο αντικείμενο τη διαχείριση, τη χρήση, την προστασία και τη συντήρηση όλων των δασικών οικοσυστημάτων και των δασών, με κανόνες και σεβασμό. Τα δάση μας βρίσκονται στο έλεος των φυσικών καταστροφών των καταπατητών και της ανεξέλεγκτης εκμετάλλευσης των πόρων τους. Το 15% του δασικού πλούτου της χώρας μας καταστρέφεται κάθε χρόνο από διάφορες αιτίες. Από αυτό μόλις το 10% αναδασώνεται. Οι ελάχιστοι και μεγάλοι σε ηλικία δασοφύλακες, η ελλιπής κρατική χρηματοδότηση, ο απαρχαιωμένος εξοπλισμός και οι 2.500 αδιόριστοι ειδικοί επιστήμονες συνθέτουν το δασοπονικό πρόβλημα της χώρας μας. Η παραδοσιακή δασοπονία διαθέτει στατική παρουσία σε μία δυναμικά όμως μεταβαλλόμενη κοινωνία.

Μέσα σε μια ήδη προβληματική κατάσταση, προστίθεται και η άλογη κοπή δέντρων με σκοπό φυσικά το κέρδος και το προσωπικό όφελος όπου πλέον έχει γίνει υπέρμετρη. Οι δασοπόνοι με την επιλεκτική κοπή της εμπορεύσιμης ξυλείας, λαμβάνοντας είτε ένα δέντρο κάθε φορά είτε έναν αριθμό δέντρων σε ένα σύμπλεγμα και αφήνοντας κενά στα οποία μπορούν να αναπτυχθούν αντικαταστάσεις από φυσικά φυτά, διασφαλίζουν την πιο βιώσιμη χρήση του διαθέσιμου εδάφους, του φωτός και του αναπτυσσόμενου χώρου.

Σε μια περίοδο λοιπόν όπου το δάσος έχει χάσει το νόημα και τον προορισμό του και από «κοινό αγαθό» και «ανθρώπινο δικαίωμα» γίνεται «αγαθό για μερικούς» και «οικονομικό δικαίωμα για λίγους», η κλιματική κρίση είναι πραγματική και απειλεί την ανθρώπινη ζωή και υγεία είναι πολύ σημαντικό να αναδομηθεί, το τόσο σπουδαίο επάγγελμα από την αρχή, με νέους όρους και προτεραιότητες για το καλό όλων μας.