Ιούν
Έλα μωρέ…Γάτες είναι, ξέρουν να επιβιώνουν. Δεν χρειάζονται τον άνθρωπο. Η φύση έχει φροντίσει για αυτά….
Γάτες που η πείνα σπρώχνει στους κάδους των σκουπιδιών μας. Άλλες άγριες και καχύποπτες στο πλησίασμα μας και άλλες που κλειδώνουν πάνω μας το βλέμμα τους με την ελπίδα ότι θα τους αφήσουμε λίγο φαγητό. Γατάκια νεογέννητα, πεταμένα στα σκουπίδια, που κλαίνε σπαρακτικά αφού κάποιο ασυνείδητο χέρι τα άρπαξε από τη μάνα τους γιατί «ο κήπος της πολυκατοικίας τους έχει γεμίσει βρωμόγατες». Ο συμπονετικός γείτονας που αφήνει φαγητό στις αδέσποτες γατούλες καλώντας με το χαρακτηριστικό «ψιψιψιψι, έλα γατούλα μου» είναι στο μάτι του κυκλώνα της οργής τους γιατί «κινδυνεύει όλη η γειτονιά από τις αρρώστιες των αδέσποτων που ταΐζει»…
Και όμως η φύση δεν φροντίζει για όλα τα ζώα. Η ζωή ενός αδέσποτου σπάνια περνά τα δύο χρόνια και είναι γεμάτη περιφρόνηση, κακοποίηση, αυτοκίνητα, δηλητηριάσεις, πληγές. Έχεις δικαίωμα να μη χαϊδέψεις, να μην ταΐσεις, να μην ποτίσεις ένα ταλαιπωρημένο ζώο που θα βρεθεί στο δρόμο σου. Να το προσπεράσεις, ναι, αν το αντέχει η συνείδησή σου. Αλλά όχι να του φερθείς βάναυσα. Υπάρχουν άνθρωποι που τα φοβούνται, τα σιχαίνονται δεν τα θέλουν. Σεβαστό. Φτάνει να μην τους κάνουν κακό.
Σίγουρα δεν μπορούμε να μαζέψουμε όλα τα ζώα από τους δρόμους. Μπορούμε όμως να γίνουμε η φωνή τους γιατί δεν μπορούν να μας μιλήσουν. Να διεκδικήσουμε ένα καλύτερο αύριο για όλα τα πεινασμένα, εξουθενωμένα, κοκαλιάρικα αδέσποτα ζώα που με δυσκολία στέκονται στα πόδια τους. Όπως θα κάναμε για έναν άνθρωπο αν ζητούσε τη βοήθεια μας. Γιατί αυτό είναι φιλοζωία. Να σέβεσαι όλα τα πλάσματα και να αναγνωρίζεις τα δικαιώματα και τις ανάγκες τους.
Inspiration Credits to: Διονύσης Τσαντίνης,
www.scars.gr Σταματίνα Σταματάκου, δημοσιογράφος και ακτιβίστρια για τα δικαιώματα των ζώων.
