Το περιστέρι. Σύμβολο ειρήνης αλλά και αστικό … παράσιτο

Σύμβολο ελπίδας και ειρήνης, το όμορφο περιστέρι αποτελεί ένα από τα πιο αγαπητά πλάσματα προς τον άνθρωπο με ιδιαίτερους δεσμούς φιλίας μαζί του εδώ και χιλιάδες χρόνια. Στα τέσσερα Ευαγγέλια αναφέρεται ότι στην βάπτιση του Ιησού από τον Ιωάννη στον ποταμό Ιορδάνη  «κατέβηκε επάνω του το Άγιο Πνεύμα σε μορφή περιστεριού ». Σύμφωνα, λοιπόν, με την χριστιανική παράδοση το  περιστέρι αποτελεί έμβλημα της αγνότητας, της αγιότητας και της αθωότητας. Αλλά και παλαιότερα, στην Γένεση, στην αφήγηση του κατακλυσμού του Νώε εμφανίζεται πάλι το περιστέρι. Ο Νώε θέλησε να διαπιστώσει αν είχε φανεί κάπου στεριά κι έστειλε μέσα απ’ την κιβωτό ένα περιστέρι να πετάξει, για να του φέρει νέα. Το περιστέρι επέστρεψε κρατώντας ένα κλαδάκι με φύλλα ελιάς στο ράμφος του, χαρίζοντας την ελπίδα και την ευτυχία στον Νώε και τους «συνεπιβάτες» του.

Τι γίνεται, όμως, στις μέρες μας που τα περιστέρια και οι συγγενείς τους δεκαοκτούρες έχουν εισβάλλει πραγματικά στις πόλεις μας; Κυκλοφορούν εξημερωμένα ανάμεσά μας και ταΐζονται από παιδιά και μεγάλους με τα υπολείμματα του φαγητού τους. Συχνά, θα σκαρφαλώσουν με θράσος ακόμη και πάνω σε ένα τραπέζι για να αποτελειώσουν ότι περίσσεψε στο πιάτο.Το πρόβλημα της υπερβολικής συγκέντρωσης περιστεριών σε πολλές αστικές περιοχές λόγω της απουσίας των φυσικών εχθρών τους τείνει να πάρει διαστάσεις πραγματικής μάστιγας. Παρατηρείται όχι μόνο στην Ελλάδα, αλλά σε ολόκληρο τον κόσμο. Οι ειδικοί κατατάσσουν τα περιστέρια…στα «αστικά παράσιτα», μαζί με τους αρουραίους. Φωλιάζουν σε οποιοδήποτε χώρο μπορεί να τους προσφέρει καταφύγιο και πρόσβαση σε νερό και τροφή, όπως μπαλκόνια, ταράτσες, προεξοχές σπιτιών. Η απομάκρυνσή τους από την στιγμή που θα εγκατασταθούν είναι σχεδόν αδύνατη. Το πιο ανησυχητικό, όμως, είναι ότι όσο αυξάνεται ο αριθμός τους, τόσο μεγαλύτερη είναι και η απειλή που αποτελούν για τη δημόσια υγεία. 

Τα περιστέρια μετακόμισαν σχετικά πρόσφατα στις μεγάλες πόλεις κι έμαθαν να επιβιώνουν με την ιδιαίτερη ευφυΐα τους ακόμη και στις πιο δύσκολες συνθήκες. Λίγοι όμως γνωρίζουν ότι τα συμπαθητικά περιστέρια είναι φορείς μικροβίων, μυκήτων και παρασίτων που μπορεί να προκαλέσουν σοβαρές ασθένειες στους ανθρώπους. Ψιττάκωση, ιστοπλάσμωση, κρυπτοκοκκίαση, εγκεφαλίτιδα, μηνιγγίτιδα και σαλμονέλλωση είναι κάποιες μόνο από τις παθήσεις που απειλούν σοβαρά την υγεία μας όταν τα περιστέρια εγκαθίστανται στα σπίτια μας. Ακόμη και αν ο κίνδυνος μετάδοσης των νοσημάτων είναι μικρός, οφείλουμε να είμαστε ιδιαίτερα προσεκτικοί και να λαμβάνουμε ειδικά μέτρα πρόληψης.Επιπλέον, όλοι κάποια στιγμή βρεθήκαμε στην ατυχή θέση να καθαρίζουμε το αυτοκίνητό μας ή το μπαλκόνι μας από τις κουτσουλιές τους. Οι ακαθαρσίες τους, αν δεν πλυθούν αμέσως, διαβρώνουν τις επιφάνειες και τις λαμαρίνες των αυτοκινήτων. Μάλιστα, το φαινόμενο αυτό  δημιουργεί μια αρνητική εικόνα βρωμιάς κι εγκατάλειψης. Οι κουτσουλιές τους λερώνουν πεζοδρόμια, μπαλκόνια, τέντες διαμερισμάτων, μωσαϊκά, μάρμαρα, αλλά και κεντρικούς δημόσιους χώρους, όπως τις πλατείες, δημιουργώντας ρύπανση. 

Η αντιμετώπιση του υπερπληθυσμού των περιστεριών δεν είναι φυσικά απλή υπόθεση, αλλά απαιτεί αλλαγή στάσης από εμάς. Όσο τα ταΐζουμε και τα φροντίζουμε, τα περιστέρια θα συνεχίζουν να αυξάνονται δυσκολεύοντας την ζωή μας. Συνεπώς, θα πρέπει να γίνει ενημέρωση ότι απαγορεύεται να ταΐζουμε τα περιστέρια σε κεντρικούς δημόσιους χώρους ή να ρίχνουμε τα αποφάγια μας στους ακάλυπτους των σπιτιών μας. Επιπρόσθετα, η τήρηση καθαριότητας στα προάστια της πόλης μας και η τακτική αποκομιδή των απορριμμάτων δυσχεραίνει την αναζήτηση τροφής τους και οδηγεί στην μείωση του πληθυσμού τους ή στην μετακίνηση τους. Άλλες έξυπνες λύσεις για να τα απωθήσουμε είναι η τοποθέτηση ακίδων σε σημεία που προτιμούν να κάθονται, η τοποθέτηση διχτυών που αποτρέπουν την είσοδο σε συγκεκριμένους χώρους, και η εγκατάσταση πομπών που εκπέμπουν υπερήχους για να διώχνουν τα περιστέρια. Όσο αγαπητοί κι αν είναι, οι μικροί φτερωτοί μας φίλοι, το σίγουρο είναι ότι κρύβουν δυνητικούς κινδύνους για την υγεία μας και απαιτούνται δραστικά μέτρα αντιμετώπισης του υπερπληθυσμού τους. Όσο δε αυξάνεται ανεξέλεγκτα ο αριθμός τους τόσο διαταράσσεται και η οικολογική αλυσίδα δημιουργώντας σοβαρά προβλήματα στην ισορροπία που απαιτείται για το περιβάλλον μας.