Ιαν
Μια φορά και ένα καιρό ήταν ένα μικρό άσχημο παπάκι που μεταμορφώθηκε στον όμορφο κύκνο του γνωστού παραμυθιού. Αργότερα έγινε ο αγαπημένος ήρωας των κινούμενων σχεδίων που μας διασκέδαζε με τις ώρες είτε σαν αφελής Ντόναλντ, είτε σαν φιλάργυρος θείος Σκρούτζ, είτε σαν καλοκάγαθος και αστείος Ντάφυ Ντακ.
Πρωταγωνιστής όμως της παιδικής μας ηλικίας δεν ήταν άλλος από το κίτρινο και στρουμπουλό πλαστικό παπάκι του μπάνιου! Εκείνος ο τόσο απαραίτητος σύντροφος της σαπουνάδας, με τον θορυβώδη ήχο που έβγαζε όταν τον πίεζες, είχε τη μαγική δύναμη να ηρεμεί και να κάμπτει την οποιαδήποτε γκρίνια και δυσφορία για το νερό, να μετατρέπει το μπάνιο σε παιχνίδι και τη φωνή της μαμάς σε γλυκόλογα.
Η ιστορία του χάνεται στα βάθη του χρόνου και φτάνει μέχρι τις αρχές του Α’ Παγκόσμιου Πολέμου. Αρχικά το λατρευτό μας παπάκι ήταν φτιαγμένο από καουτσούκ, σύντομα όμως θεωρήθηκε υπερβολή η χρήση της ακριβής για εκείνα τα χρόνια πρώτης ύλης και αντικαταστάθηκε από το πλαστικό και το βινύλιο. Ο Landon Smart Lawrence ήταν ο πρώτος που πατεντάρησε ένα σχέδιο για τα δημοφιλή αυτά ζωάκια που αν και αρκετά ογκώδη για τα παιδικά χεράκια κατάφερναν πάντα να επιπλέουν και να προκαλούν το γέλιο με τις τρελές τους βουτιές. Μάλιστα ένα παπάκι κατάφερε να εισχωρήσει και στο διάσημο Πάνθεον των Παιδικών Παιχνιδιών που ιδρύθηκε το 2013.
Κάθε χρόνο η 13η Ιανουαρίου, είναι αφιερωμένη στο αγαπημένο μας παπάκι και σε ολόκληρο τον πλανήτη, χιλιάδες πιστοί του υποστηρικτές διοργανώνουν ακόμη και αγώνες, με τα έσοδά τους να χρηματοδοτούν ερευνητικά ινστιτούτα και κοινωνικές οργανώσεις. Είναι η μέρα που όλοι μπορούμε να σκαλίσουμε το παλιό μπαούλο με τα παιδικά μας παιχνίδια για να δώσουμε μια ακόμη ευκαιρία στον παλιό μας πλαστικό φίλο να κάνει τη θεαματική του βουτιά στην μπανιέρα παρέα με το δικό μας πλέον μικρό «επαναστάτη» και «αρνητή» του νερού. Είναι η μέρα που μπορούμε να γίνουμε και πάλι παιδιά και να ενώσουμε το γέλιο μας με τα παιδικά γελάκια ολόκληρου του πλανήτη.
Γιατί κάπου μέσα μας εξακολουθεί να υπάρχει το παιδί που όλοι κρύβουμε μεγαλώνοντας και που δεν παύει να ξεκαρδίζεται με τις γκάφες των ηρώων του Ντίσνεϊ και να κοιμάται δικαιωμένο που το ασχημόπαπο τα κατάφερε…
