Το ηχηρό μήνυμα κινδύνου από το θάνατο της μικρής φάλαινας ζιφιός

Ο θάνατός της απασχόλησε τα μέσα ενημέρωσης, συγκίνησε πολλούς και κινητοποίησε άλλους τόσους σε μια απέλπιδα προσπάθεια διάσωσής της. Ο λόγος για το Σωτήρη, ή μάλλον Σωτηρία όπως θα έπρεπε να την ονομάζουμε, τη μικρή θηλυκή φάλαινα που παρόλες τις προσπάθειες των γιατρών και φιλόζωων, έχασε τη μάχη να παραμείνει στη ζωή.

Το κήτος που εντοπίστηκε νεκρό στον όρμο Κυνοσούρα Σαλαμίνας, ανήκε στο είδος ζιφιός. Η μικρή φάλαινα που είχε εντοπιστεί στα τέλη Ιανουρίου στα Σελήνια να κάνει διαδοχικές εμφανίσεις, βρέθηκε να πάσχει από σοβαρή απίσχναση, δηλαδή σημαντική απώλεια βάρους λόγω ασθένειας, και έφερε τραυματισμούς στο σώμα της και κάταγμα της κάτω γνάθου. Παρόλη την προσπάθεια των διασωστών και την φαρμακευτική αγωγή που της δόθηκε η μικρή ζιφιός αν και οδηγήθηκε στα βαθιά, επανήλθε τελικά στα ρηχά όπου και κατέληξε μετά από πολυήμερες προσπάθειες. Ο θάνατός της θα καταγραφόταν ως ένα ακόμη ατυχές γεγονός για την πανίδα του πλανήτη μας, πλην όμως η νεκροψία της έδωσε κάποια σοκαριστικά στοιχεία που πρέπει να μας προβληματίσουν.

Όπως αποκάλυψαν οι γιατροί, η φαλαινίτσα έπασχε από ένα αυτοάνοσο νόσημα, μια αγγειίτιδα του πεπτικού συστήματος που της προκαλούσε ισχυρούς πόνους και πλήρη ανορεξία. Αυτή ήταν η κύρια αιτία που ζώο δεν είχε φάει καθόλου τους τελευταίους μήνες και όχι η σπασμένη γνάθος του. Εικάζεται δε, ότι τα χτυπήματα στο σώμα της και το κάταγμα είχαν προκληθεί από τα χτυπήματα στα βράχια, γιατί λόγω της ασιτίας ήταν πολύ εξαντλημένη για να παλέψει την μανία των κυμάτων. Αισθανόμενη το τέλος της βγήκε στα ρηχά για να αφήσει την τελευταία της πνοή. Είναι άλλωστε ο δικός τους τρόπος να σβήσουν ήρεμα και ανενόχλητα γιατί αν παρέμεναν στα βαθιά, το τέλος τους θα ήταν ένας μαρτυρικός πνιγμός. 

Αυτά ακριβώς τα αίτια του θανάτου της είναι και ένας επιπλέον λόγος για να προβληματιστούμε για τη ζημιά που εξακολουθούμε να προκαλούμε στο περιβάλλον. Είναι λυπηρό αλλά συνάμα και λόγος να σημάνει συναγερμός, όταν ζώα όπως οι φάλαινες που επιβίωσαν επί χιλιετίες πάνω στον πλανήτη και τρέφονται σε μεγάλα βάθη, κινδυνεύουν από την ανθρώπινη αδιαφορία. Είναι σημαντικό να κατανοήσουμε πως οι ωκεανοί παραμένουν πηγή ζωής για αυτά τα πλάσματα και καταλήγουν να μετατρέπονται ολοένα και περισσότερο σε εστίες μόλυνσης που προκαλούν αυτοάνοσα και θανατηφόρες ασθένειες ακόμη και για τα πιο ανθεκτικά στο χρόνο είδη, όπως η νεαρή αυτή ζιφιός που παρά το μικρό της ηλικίας της έφερε ασθένειες που θα δικαιολογούνταν σε πολύ γηραιότερα κήτη. Και ο Σωτήρης δεν είναι το μόνο θύμα αυτής της νοσηρής περιβαλλοντικής κατάστασης. Δεκάδες δελφίνια, φώκιες και άλλα είδη ψαριών ξεβράζονται νεκρά σε ακτές, σε περιοχές που η ανθρώπινη δραστηριότητα λειτουργεί αλόγιστα. Δυνατοί ήχοι σόναρ, τεχνητές δονήσεις από έρευνες για τον εντοπισμό υδρογονανθράκων, δίχτυα που απλώνονται παντού, σκουπίδια και πλαστικά που ρίχνονται στις θάλασσες, όλα αποτελούν κίνδυνο για τους κατοίκους του βυθού, συμπιέζουν το ζωτικό τους χώρο και εμποδίζουν την αναπαραγωγή και επιβίωσή τους.

Είναι καίριο να κατανοήσουμε πως παρόλες τις συζητήσεις και βήματα που γίνονται για την προστασία του περιβάλλοντος, εξακολουθούμε μια καταστροφική δραστηριότητα που πλέον περνά και στα νεότερα πλάσματα του πλανήτη, διακυβεύοντας το μέλλον των παιδιών μας. Και ο θάνατος του Σωτήρη, είναι ένα δίδαγμα, ένα ισχυρό καμπανάκι κινδύνου για τις προσπάθειες που πρέπει να γίνουν ή να επιταχυνθούν προκειμένου ο πλανήτης μας να παραμείνει φιλόξενος και βιώσιμος για όλους εμάς 

17 Φεβρουαρίου: Παγκόσμια Ημέρα της Φάλαινας