Το βινύλιο στο ταξίδι της μουσικής

Στο άκουσμα «βινύλιο» ο νους μας ταξιδεύει πίσω στο χρόνο, στην εποχή των πικ απ, των δίσκων των 45 ή 33 στροφών που ανταλλάσσαμε και φυλάγαμε πάνω σε ατελείωτες σειρές στα ράφια, στα ευφάνταστα εξώφυλλα, τα πάρτι, τις ρομαντικές βραδιές κάτι καλοκαιρινά βράδια που τις περνούσαμε παρέα με καλούς φίλους και ανταγωνιζόμασταν ποιος έχει την καλύτερη συλλογή.

Για τους μεγαλύτερους, το βινύλιο τους πηγαίνει ακόμη πιο πίσω στην ιστορία της μουσικής, στα juke box που έδιναν τη δυνατότητα επιλογής και χορού σε κάθε παρέα, σε μια μουσική βιομηχανία που άνθιζε και έγινε μία από τις σημαντικότερες στον κόσμο. Οι δίσκοι ήταν ίσως ένα από τα λίγα πράγματα που η πλειοψηφία των κατοίκων αυτού του πλανήτη, αγόραζε έστω και για μια φορά, χάριζε, έχανε, έσπαγε, δάνειζε, συνέλεγε με μανία.

Η ιστορία αναφέρει πως το βινύλιο γεννήθηκε στα τέλη της δεκαετίας του ’40 για να παρασύρει στο πέρασμά του τους δίσκους του γραμμοφώνου, που σιγά σιγά αποσύρθηκαν στα μπαούλα της λήθης. Η μουσική επανάσταση ήταν γεγονός! Ακολούθησε μια έκρηξη εμπορικής εξάπλωσης του, όπου οι απανταχού μουσικόφιλοι ανταγωνίζονταν ποιος θα στοιβάξει τους περισσότερους δίσκους σε περίοπτη θέση, ποιος θα αποκτήσει το τελευταίο συλλεκτικό άλμπουμ, ποια θα είναι η καλύτερη βελόνα για να παίξει στο πικ απ. Και καθώς όλοι μεγαλώναμε υπό τους ήχους του, φλερτάραμε, χορεύαμε και αφηνόμασταν στο στροβίλισμα της ποπ και ροκ μουσικής που έβγαζαν τα ηχεία που με το υστέρημα της αποταμίευσής μας είχαμε κατορθώσει να αγοράσουμε.

Τα χρόνια πέρασαν, οι νεαροί έφηβοι γίναμε ενήλικες με ατελείωτες υποχρεώσεις, η αναζήτηση λίγου ποιοτικού χρόνου κατήντησε μόνιμη χίμαιρα, και η τεχνολογία αντικατέστησε το πικ απ με cd, mp3 και κινητά. Τα δε βινύλια που με κόπο στοιβάζαμε επί χρόνια, κατέληξαν πολύχρωμες αναμνήσεις μιας άλλης ζωής, ίσως πιο ρομαντικής. Μιας εποχής που η απαλή επαφή της βελόνας του πικ απ ήταν τεχνική, ο καθαρός ήχος κατόρθωμα και το περίβλημα κάθε βινυλίου τέχνη.

Παρόλο όμως το τεχνολογικό στρόβιλο που σάρωσε στο πέρασμά του ολόκληρη βιομηχανία μουσικής παραγωγής, η αγάπη για το βινύλιο ουδέποτε ξεχάστηκε. Απλά έκανε ένα βήμα πίσω για να αφήσει τη τεχνολογία να κάνει το δικό της ντεμπούτο στη μουσική σκηνή. Σήμερα πλέον, αποτελεί ένα σήμα κατατεθέν για τους απανταχού μουσικόφιλους, έχοντας κάνει μια θριαμβευτική επανεμφάνιση που σηματοδοτεί κάτι το ιδιαίτερο και μοναδικό στο μουσικό άκουσμα. 

Ίσως είναι ευκαιρία να ξεσκονίσουμε τα μπαούλα μας, να αναζητήσουμε το συλλεκτικό βινύλιο της πρώτης αγάπης, να βάλουμε και πάλι στη πρίζα το ξεχασμένο πικ απ και να αφεθούμε στον χαρακτηριστικό ζεστό του ήχο που θα μας ταξιδέψει στα ονειρικά μονοπάτια της μουσικής που «έντυσε» τα πιο ξένοιαστα χρόνια της ζωής μας!