Ανιχνεύοντας το «τραύμα του πατέρα» μέσα στην ανθρώπινη συμπεριφορά

➡️Χαμηλή αυτοεκτίμηση.

➡️ Ασυνείδητη αναζήτηση της έγκρισης, της αποδοχής και της εκτίμησης του στην ενήλικη ζωή.

➡️ Λατρεία και ηρωοποίηση του πατέρα παρά το γεγονός της επώδυνης σχέσης μαζί του.

➡️ Αδυναμία στο να θέτεις όρια.

➡️ Επιθυμία και εμμονή να φαίνεσαι δυνατός και όχι αδύναμος. 

➡️ Ασυνείδητη επιλογή συντρόφων με κοινά χαρακτηριστικά της πατρικής επώδυνης συμπεριφοράς. 

➡️ Απροθυμία και αδυναμία έκφρασης των συναισθημάτων. 

➡️ Έλλειψη εμπιστοσύνης, θυμός και οργή για τους άντρες. 

➡️ Συνεξάρτηση. Η ανάγκη για συναισθηματική εγγύτητα και εξάρτηση της διάθεσης και της συμπεριφοράς από τις απόψεις των άλλων.

➡️ Υπερβολική εστίαση στις ανάγκες και τις ανησυχίες των άλλων σε βάρος όμως της κάλυψης των αναγκών και της ευημερίας του ατόμου που την προσφέρει. 

Το τραύμα του πατέρα. Αυτό που ποτέ δεν επουλώνεται και που αν δεν προσπαθήσεις να βρεις τον τρόπο να το «λειάνεις» και να το γλυκάνεις πάντα ο πόνος του θα μουδιάζει την ψυχή. Ένα τραύμα που κρύβει την απουσία. Την πραγματική ή τη συναισθηματική. Την έλλειψη ενσυναίσθησης που αναμένεις από εκείνον. Την άνευ όρων αγάπη του, την αυταπάρνηση του, την περηφάνεια του για σένα, την χωρίς προϋποθέσεις έγκριση και εκτίμηση του. Όλα αυτά που συνθέτουν τον γρανιτένιο πυρήνα της δύναμης, της αντοχής και της ευτυχίας σε όλη τη μετέπειτα ζωή σου. Το μεγαλύτερο δώρο που μπορεί να προσφέρει ο πατέρας στο παιδί του!

Χρόνια πολλά σε όλους τους μπαμπάδες που έδωσαν ζωή στη ζωή μας!