Απρ
“Το γέλιο σού ξαναδίνει την ενέργεια σου. Κάθε ίνα της ύπαρξής σου ζωντανεύει, κάθε κύτταρό σου αρχίζει να χορεύει.”
Διαβάζοντας το «Γέλιο» του Osho, συγκρατείς έντονα αυτό το κομμάτι… Αν το διάβαζες πριν ενάμιση χρόνο δεν θα σε απασχολούσε τόσο πολύ. Τώρα όμως σου έχει «απαγορευτεί» να γελάς, να περνάς όμορφα με τους αγαπημένους σου, να διασκεδάζεις… και αν χαμογελάς το ξέρει μόνο η μάσκα που καλύπτει το πρόσωπό σου.
Βέβαια και προ πανδημίας δεν γελούσαμε με την καρδιά μας. Εκεί μας οδήγησε ο σύγχρονος στρεσογόνος τρόπος ζωής χωρίς να το καταλάβουμε. Και όμως! Ένα ξεκαρδιστικό γέλιο αλλάζει τη χημεία του εγκεφάλου μας. Ξυπνά όλα τα νευρικά κύτταρα του μυαλού και το σώμα πλημμυρίζεται από ορμόνες χαράς και ευεξίας. Το γέλιο φτάνει βαθιά στην καρδιά και την ψυχή μας. Σκορπίζει αγαλλίαση και αρμονία.
Εφόσον ισχύουν όλα αυτά, είναι απορίας άξιον γιατί οι περισσότεροι άνθρωποι όσο μεγαλώνουν γελούν όλο και λιγότερο και αντιμετωπίζουν με αμηχανία, επιφύλαξη ακόμα και οργή τυχόν προτροπές να αφήσουν έστω και για λίγο την σοβαρή αντιμετώπιση των προβλημάτων τους και να την δουν πιο χιουμοριστικά;
Ίσως η απάντηση είναι στην κοινωνική αξίωση να δείχνεις σοβαρός και άξιος να ελέγχεις τις καταστάσεις και τα συναισθήματά σου που θα σε οδηγήσουν σταδιακά στην αποξένωση από τον εαυτό σου και τους άλλους. Και μην ξεχνάμε την έκφραση: «Τόσα γέλια, σε καλό να μας βγουν», αυτή η παγιωμένη έκφραση που έχει περάσει στο ασυνείδητό μας και μας εμποδίζει, μόνο με το φόβο ότι κάτι κακό θα συμβεί, να γελάσουμε με τη καρδιά μας.
Σε μια τέτοια λοιπόν κατάσταση, εμφανίζεται και η πανδημία. Ο φόβος και η θλίψη κυριάρχησαν και η κοινωνική απομόνωση ήρθε στη ζωή μας. Ένας άνθρωπος σπάνια γελά μόνος του. Τα πολλά γέλια γίνονται συνήθως μέσα στις παρέες, όπου τα άτομα ανταλλάσουν αστείες ιστορίες, ανέκδοτα ή εξιστορούν διάφορα περιστατικά. Και αυτό το στερηθήκαμε. Το στερούμαστε ακόμη και σήμερα…
Όμως πλέον τα πράγματα αλλάζουν, με τη διαδικασία των εμβολιασμών και των self tests. Το φετινό Πάσχα προμηνύεται πιο ευχάριστο από το περσινό και το καλοκαίρι μας ακόμη καλύτερο. Αυτό που έχει σημασία λοιπόν πια είναι να αρχίζουμε να τραβάμε σιγά-σιγά το πέπλο που μας έχει καλύψει τη διάθεση για διασκέδαση, να φορέσουμε λίγο τη παιδικότητα, τη χαλαρότητα και την ξεγνοιασιά και να περάσουμε τη Λαμπρή γελώντας με τη καρδιά μας, παρέα με τους λίγους και καλούς που μας επιτρέπουν οι συνθήκες.
Μπορεί το γέλιο να μην είναι πανάκεια, να μην λύνει όλα τα προβλήματα, να μην αλλάζει και να μην εξαφανίζει τα δύσκολα πραγματικά γεγονότα που συναντάμε στη ζωή. Όμως αν επιτρέπουμε στον εαυτό μας να μην χάνει την παιχνιδιάρικη διάθεση στην πραγματικότητα του επιτρέπουμε να μένει συνδεδεμένος με την χαρά και το νόημα της ζωής.
Το γέλιο είναι δώρο και μπορούμε να το έχουμε όποτε θελήσουμε Είναι πολύτιμο και όταν έχει αγνές προθέσεις, μόνο καλό μπορεί να μας προσφέρει.
2 Μαΐου: Παγκόσμια Ημέρα του Γέλιου
