Η προσευχή

Τι είναι όμως προσευχή; Πολλές οι επεξηγήσεις και άλλες τόσες αυτές που ο νους υφαίνει όταν προστρέχει σε αυτή. Μια πηγαία #ανάγκη του ανθρώπου να έρθει πιο κοντά με το Θεό, μια προσωπική συνομιλία, μια παράκληση ή μια ευχαριστία, μα και συνάμα μια τροφή για την ψυχή. Μπορεί να γίνει λειτουργική, σε μια εκκλησιά, παρέα με πιστούς που νιώθουν την ίδια ανάγκη με σένα. Μπορεί όμως εξίσου να γίνει μπροστά στο εικόνισμα της Παναγιάς ή του Αγίου που έχεις επιλέξει για προστάτη του σπιτικού σου. Μπορεί να μοιάζει ύμνος που τα χείλη θα τραγουδήσουν, μα και σιωπηλή επικοινωνία με την ανώτερη δύναμη που παρακινεί την πίστη σου. Μπορεί να την προφέρεις όταν χρειαστείς κουράγιο για να ξεπεράσεις τις δυσκολίες της ζωής, αλλά μπορεί και να αποτελεί αναπόσπαστη καθημερινή σου συνήθεια, μια ευχαριστία για όσα έζησες και όσα ξεπέρασες. Καταφύγιο της ψυχής μα και κινητήριος δύναμη, η προσευχή έχει πάντα μια μοναδική δύναμη να ανατάσσει, να συνδέει με μια αόρατη κλωστή τον πιστό με το Θείο. Είναι η παρηγοριά σου τις δύσκολες ώρες, η συντροφιά σου στη μοναξιά και την ατέρμονη αναζήτηση της ύπαρξής σου, η ευγνωμοσύνη για αυτά που απόλαυσες, το λιμάνι σου για κάθε στιγμή που χάρηκες. Είναι το απάγκιο της ίδιας σου της ζωής που οι σύγχρονοι ρυθμοί της εποχής σε κάνουν να ξεχνάς. Είναι το χάδι της ψυχής όπου εναπόθεσες τους φόβους και τις πίκρες σου. Είναι η δοξολογία που τραγούδησες γιατί ένιωσες πλήρης, γεμάτος από εμπειρίες και ευλογίες. Είναι η ασφάλεια της καρδιάς κάθε φορά που τρέμεις μήπως και ανατραπεί η πραγματικότητα που ζεις. Είναι αυτή που ψιθύρισες μπροστά στο χαμό ενός αγαπημένου σου αποζητώντας τη δύναμη να ξεπεράσεις τα ανθρώπινα, αλλά και αυτή που πρόφερες από ανείπωτη χαρά μπροστά σε μια γέννηση, μια σχέση αγάπης, μια σχέση καρδιάς. Είναι η προσωπική σου στιγμή, η μυστική σου συνομιλία, η παράκληση και η ευχαριστία σου συνάμα. Είναι η δική σου μοναδική προσευχή.