Ιαν
Ο Θεός αγαπούσε τα πουλιά και δημιούργησε τα δέντρα. Ο άνθρωπος αγαπούσε τα πουλιά και δημιούργησε τα κλουβιά…
Jacques Deval
5 Ιανουαρίου, η γιορτή των πουλιών, η παγκόσμια ημέρα ευαισθητοποίησης για τα πτηνά που ζουν υπό αιχμαλωσία. Ζωολογικοί κήποι, φάρμες εκτροφής πουλερικών που θα οδηγηθούν στην σφαγή ή πτηνών όπως οι φασιανοί, τα ορτύκια, οι πάπιες και χήνες που θα διοχετευτούν σε κυνηγετικούς συλλόγους και σε εκπαιδευτές σκύλων, η εμπορία παγωνιών και κύκνων για την τέρψη επισκεπτών αλλά και των ωδικών πτηνών που θα συνοδεύουν την καθημερινότητα μας ζώντας τη ζωή τους μέσα σε ένα κλουβί.
Μέχρι το τέλος του αιώνα μας προβλέπεται πως το 12% του πληθυσμού των πουλιών θα εξαφανιστεί παρά το γεγονός ότι κατοικούν στον πλανήτη μας εκατομμύρια χρόνια. Οι επιστήμονες θεωρούν ότι είναι απόγονοι των δεινοσαύρων και η θεωρία αυτή ενισχύθηκε από την πρόσφατη ανακάλυψη ενός σπάνιου απολιθωμένου αυγού που απέδειξε ότι οι δεινόσαυροι έπαιρναν στάση πουλιού κατά την επώαση τους παρόμοια με αυτήν που παίρνουν τα έμβρυα των σύγχρονων πουλιών. Στην εποχή μας τα πουλιά κινδυνεύουν από την ανθρώπινη παρουσία και όχι από τα φυσικά αιτία που εξαφάνισαν τους γιγαντώδεις προγόνους τους
Η εμπορία πουλιών είναι μια εξαιρετικά επικερδής επιχείρηση. Υπολογίζεται ότι πάνω από 5.000 είδη πωλούνται είτε νόμιμα, είτε παράνομα. Μάλιστα, στο νησί Ιάβα της Ινδονησίας περίπου 75 εκατομμύρια πουλιά βρίσκονται αιχμάλωτα σε κλουβιά ως κατοικίδια. Σε πολλές χώρες η αιχμαλωσία πουλιών, ειδικά των ωδικών πτηνών είναι χόμπι. Οι μπλε παπαγάλοι της Βραζιλίας αποτελούν ήδη παρελθόν, όπως και πολλά άλλα είδη. Το πιο διάσημο πουλί που έχει εξαφανιστεί εξαιτίας του ανθρώπου είναι το ντόντο, που ζούσε στο νησί Μαυρίκιος του Ινδικού ωκεανού. Το ατυχές πτηνό δεν φοβόταν καθόλου τους ανθρώπους, και αυτό, σε συνδυασμό με έλλειψη μαχητικότητας του, το έκανε εύκολη λεία για τους κυνηγούς. Αν και υπάρχουν διάσπαρτες αναφορές για μαζικές δολοφονίες ντόντο για την τροφοδοσία των πλοίων, οι έρευνες δεν έχουν βρει μέχρι στιγμής επαρκή στοιχεία της ανθρώπινης θηρευτικής δραστηριότητας σε αυτά τα πουλιά. Το σίγουρο είναι ότι οι άνθρωποι κατέστρεψαν τα δάση, όπου ζούσαν τα πουλιά. Ένα άλλο από τα απειλούμενα είδη είναι οι μεγάλοι παπαγάλοι της Ν.Αμερικής και της Αφρικής. Τα πανέμορφα αυτά πουλιά αιχμαλωτίζονται για να διασκεδάζουν και να κοσμούν τα σπίτια των ιδιοκτητών τους ή γίνονται αξιοθέατα σε ζωολογικούς κήπους.
Το καθεστώς να στρεφόμαστε ενάντια στην φύση και τα όντα της πρέπει να αλλάξει οριστικά. Πέρα από την περιβαλλοντική ευαισθησία οφείλουμε να φροντίσουμε να και να προσφέρουμε σε όλα τα πλάσματα, ακόμη και τα φτερωτά, αγάπη, προστασία, σωστή τροφή και μια καλύτερη ποιότητα ζωής. Βέβαια, αξίζει να αναφερθεί πως ορισμένα είδη ίσως έχουν καταφέρει να σωθούν ακριβώς λόγω της προστασίας που τους παρέχεται. Προς αυτήν την κατεύθυνση το ιδανικό είναι να δημιουργούνται φυσικά πάρκα ή περιοχές προστασίας ώστε τα πουλιά να ζουν τελείως ελεύθερα, όπως το δικό μας δάσος της Δαδιάς στον Έβρο. Ένα εξαιρετικό περιβάλλον που αποτελείται από ένα μωσαϊκό τοπίων που διαμορφώνεται από δάση, τα οποία διακόπτονται από ξέφωτα, βοσκοτόπια και καλλιεργούμενες εκτάσεις φιλοξενεί σήμερα τρία από τα τέσσερα είδη γύπα της Ευρώπης καθώς και τη μοναδική αποικία Μαυρόγυπα στα Βαλκάνια.
Πόσο συχνά μονολογούμε: « θέλω να πετάξω ψηλά και να νιώσω ελεύθερος σαν πουλί» ; Γιατί λοιπόν στερούμε από αυτά τα κατεξοχήν ελεύθερα πλάσματα, το δώρο που τους έδωσε ο Θεός; Την ανεξαρτησία τους, την ελευθερία που τους χαρίζουν τα φτερά τους, τον φυσικό προορισμό τους στον κύκλο ζωής της σοφής φύσης;
