Δεκ
#Παιδιά που δεν πλησιάζουν το ένα το άλλο, δεν αγκαλιάζονται και κρύβονται πολλές φορές πίσω από τη μαμά τους για να μην τα ακουμπήσει κανείς. Παιδιά που στερούνται τον #παιδότοπο, τις #γιορτές παρέα με συνομήλικους και ζουν σε συνθήκες κοινωνικής απομόνωσης. Είναι η γενιά που μεγαλώνει εδώ και ένα χρόνο μέσα σε καραντίνα, η γενιά που έχει μάθει τις μάσκες και τα μαντηλάκια. Η γενιά που ορισμένες φορές χαιρετάει μηχανικά το είδωλό της στο καθρέφτη, κοιτάζει με τη μυτούλα κολλημένη στο τζάμι την κίνηση στο δρόμο και φαντάζεται πως ο κόσμος κρύβεται μέσα στην οθόνη μιας τηλεόρασης ή ενός κινητού.
Είναι νωρίς για να καταγραφούν οι #επιπτώσεις στην #ψυχική τους #υγεία, υποστηρίζουν οι ειδικοί, επειδή η πιο σημαντική τους σχέση είναι αυτή με τους γονείς τους. Παρόλα αυτά η #κοινωνική #αλληλεπίδραση που σύμφωνα με μελέτες επιδρά στα νευρωνικά δίκτυα και επηρεάζει την ανάπτυξη της ομιλίας και τις γνωσιακές ικανότητες, μοιάζει να εκλείπει. Τα παιδιά δεν μοιράζονται τα παιχνίδια τους με άλλα, δεν έχουν καμία σωματική επαφή με ξένους, δεν κοινωνικοποιούνται και ταυτόχρονα μαθαίνουν πως οι τρίτοι αποτελούν πιθανό κίνδυνο. Τα πράγματα γίνονται πιο πολύπλοκα δε, όταν ζουν στο ίδιο σπίτι και οι παππούδες, με τα μέτρα απομόνωσης να χειροτερεύουν τις #φοβίες τους.
Είναι σημαντικό οι γονείς να δίνουμε μεγαλύτερη προσοχή σε όσα λένε ή κάνουν τα παιδιά, προσπαθώντας να #αμβλύνουμε τους #φόβους και τα #άγχη που πολλές φορές αυτά εκδηλώνουν. Η έλλειψη της διάδρασης που δίνει μια τάξη νηπιαγωγείου, ο κοινωνικός αποκλεισμός και η διαταραχή της ομαλής καθημερινότητας που έφερε το ξέσπασμα του κορωνοϊού σε ολόκληρο τον πλανήτη, μαζί με μια αίσθηση αβεβαιότητας για το τι μας επιφυλάσσει το μέλλον, η συνειδητοποίηση ότι τίποτε δεν είναι δεδομένο στη ζωή μας, είναι σημαντικό να μην μετατίθεται στην #ψυχολογία των παιδιών μας. Η θετική διάθεση και η #στοργή είναι παράγοντες που έχουν την ικανότητα να μειώσουν τα επίπεδα στρες που νιώθουν οι μικρές ηλικίες.
Ας προσπαθήσουμε να περνάμε όσο περισσότερο χρόνο# μπορούμε με τα παιδιά μας και να τους εξηγούμε με απλά λόγια πως ο λόγος του περιορισμού στο σπίτι είναι κάτι παροδικό που σύντομα θα δώσει τη θέση του και πάλι σε μια νέα καθημερινότητα. Πως σύντομα θα ξαναβρεθούν με άλλα παιδάκια τηρώντας τα μέτρα που θα ορίζει η νέα πραγματικότητα. Ας προσπαθήσουμε ο ποιοτικός χρόνος απασχόλησής τους να μην σπαταλάται μπροστά σε μία #οθόνη και να ελέγχουμε τυχόν υπερέκθεση σε πληροφορίες που θα τους προξενήσουν περισσότερο άγχος και φόβο. Μπορούμε να αξιοποιήσουμε τη σύγχρονη τεχνολογία για να τα φέρουμε σε επαφή με συνομήλικους και την ευρύτερη οικογένεια ώστε να μειώσουμε σε κάποιο βαθμό την αίσθηση του κοινωνικού αποκλεισμού που βιώνουν. Είναι απαραίτητο να παραμένουμε σε #εγρήγορση για οποιαδήποτε σοβαρότερα συμπτώματα ψυχολογικής πίεσης διαπιστώσουμε στο παιδί και αποτανθούμε σε ειδικούς εάν χρειαστεί προκειμένου να το βοηθήσουμε να ξεπεράσει και αυτή τη δύσκολη περίοδο. Και προπαντός είναι σημαντικό να καταπολεμήσουμε με ήπιο αλλά επίμονο τρόπο την #αρρωστο-φοβία, τονίζοντάς του πως ναι μεν πρέπει να προσέχει και να ακολουθεί τις οδηγίες των ειδικών, αλλά πως αυτό αρκεί για να παραμείνει το ίδιο και οι αγαπημένοι του ασφαλείς και δεν χρειάζεται να φοβάται το κάθε τι.
Είναι υποχρέωση μας να διαφυλάξουμε την ψυχολογική του υγεία τόσο για το δικό του καλό όσο και για την ψυχική #σταθερότητα ολόκληρης της οικογένειας. #Πανδημίες συμβαίνουν στην πορεία της ιστορίας της ανθρωπότητας και η πορεία μέχρι σήμερα έχει δείξει πως οι άνθρωποι καταφέρνουν να τις αφήσουν πίσω τους, να μαθαίνουν από αυτές και να χτίζουν το #μέλλον τους με τη σοφία που τους άφησε σαν παρακαταθήκη η καταπολέμησή τους. Είναι ένα μάθημα ζωής και ίσως το σημαντικότερο που μπορούμε να δώσουμε στα παιδιά μας!
