Απρ
Ο μουσακάς, όπως και να το κάνουμε, αποτελεί το στερεότυπο εθνικό μας. πιάτο. Θα λέγαμε ότι αποτελεί για τους τουρίστες το πιο διάσημο φαγητό της ελληνικής κουζίνας. Κι όμως ο περίφημος ελληνικός μουσακάς δεν είναι τόσο ελληνικός. Δεν ξέρουμε ακριβώς από πού βαστάει η ιστορική σκούφια του μουσακά, διότι οι Άραβες και οι Τούρκοι πολύ απλά μπορεί να το πήραν από τους Πέρσες και γιατί όχι, ακόμη κι από τους Βυζαντινούς μιας και η μελιτζάνα ήταν ήδη γνωστή και αγαπητή στο Βυζάντιο από τον 12ο αιώνα. Ίσως το όνομα του να προέρχεται από την αραβική λέξη -μουχάσα- που παραπέμπει σε τεχνική παρά σε συνταγή. Ο μουσακάς δεν είχε επικάλυψη κρέμας. Ήταν ένα λαϊκό φαγητό κατσαρόλας που περιείχε μελιτζάνα, κολοκύθι, κρεμμύδι, κιμά και βούτυρο. Η λευκή παχουλή κρέμα, η γαλλική μπεσαμέλ, προστέθηκε μάλλον από τους μάγειρες του παλατιού των σουλτάνων, οι οποίοι υιοθέτησαν τεχνικές και σάλτσες από τη Γαλλία. Μερικοί άλλοι την αποδίδουν στον Σιφνιό master chef της νεοελληνικής κουζίνας Νικόλαο Τσελεμεντέ, ο οποίος ήθελε να αφαιρέσει την ανατολίτικη επιρροή και να εξευρωπαΐσει την ελληνική κουζίνα και δη την μικρασιάτικη. Άλλωστε η πολίτικη και η μικρασιατική κουζίνα μπόλιασαν την ελληνική. Ο μουσακάς ήρθε στην Ελλάδα με τους Πολίτες.
Συμπερασματικά θα λέγαμε ότι οι πρώτες ύλες που αποτελούν τον μουσακά δεν είναι άμεσα ελληνικής προέλευσης και ιστορίας, όπως η μελιτζάνα που μας έρχεται από την Ινδία, η πατάτα και η ντομάτα από την λατινική Αμερική, ο κιμάς από την Ανατολή και η μπεσαμέλ από την Γαλλία. Όλα τα υλικά συναντιούνται εδώ στην Ελλάδα για να δημιουργήσουν το απόλυτο σύμβολο της ελληνικής κουζίνας, τον μουσακά. Το σίγουρο είναι ότι ο μουσακάς δεν έχει ανάγκη τη γραμμική συνέχεια ή την καταγωγή των πρώτων υλών για να αποδείξει την ελληνικότητά του. Είναι το σύμβολο της ελληνικής κουζίνας. Είναι ελληνικός γιατί έτσι τον αισθανόμαστε…
