Αντιπελάργηση

Αγαπώ ιδιαίτερα τους πελαργούς!
Παιδί ακόμη, όταν επισκεπτόμουν το καλοκαίρι τη φύση της Μακεδονίας, ιδιαίτερης πατρίδας της μητέρας μου, θαύμαζα τις επιβλητικές φωλιές τους που έσφυζαν από ζωή.

Χρόνια αργότερα διαβάζοντας ένα παιδικό βιβλίο για τα ζώα στο γιο μου το βράδυ πριν αποκοιμηθεί, έμαθα ότι ο πελαργός είναι το μόνο πλάσμα στη φύση που φροντίζει τους ηλικιωμένους ή άρρωστους γονείς του. Τους μεταφέρει στη φωλιά, τους προσέχει και τους ταΐζει με την ίδια περισσή φροντίδα που δείχνει στα παιδιά του. Όταν έρχεται ο Οκτώβριος και πρέπει να ξεκινήσουν το αποδημητικό τους ταξίδι, οι νέοι πελαργοί υποστηρίζουν με τα φτερά τους το πέταγμα των ηλικιωμένων γονιών τους. Από τη συμπεριφορά τους αυτή βγήκε ο όρος «αντιπελάργηση». Όρος που από τα αρχαία Ελληνικά χρόνια χαρακτηρίζει τον άνθρωπο που προσφέρει με όλες του τις δυνάμεις βοήθεια στους ηλικιωμένους και ανήμπορους γονείς του. Ενα συγκινητικό μάθημα ζωής από τους πελαργούς που ετοιμάζονται φθινόπωρο για το μεγάλο ταξίδι της μετανάστευσης τους στο ζεστό κλίμα της Αφρικής.

Οι πελαργοί κάνουν το μακρύ αυτο ταξίδι τους όχι πετώντας αλλά ανεμοπορώντας. Γι αυτο χρειάζονται ανοδικά ρεύματα που δημιουργούνται μόνο πάνω από τη στεριά. Αυτός είναι και ο λόγος που αποφεύγουν τη μετανάστευση πάνω από τη θάλασσα. Συνήθως περνούν από τα στενά του Βοσπόρου ή του Γιβραλτάρ και ταξιδεύουν πάντα στη διάρκεια της ημέρας όπου το έδαφος έχει ζεσταθεί και δημιουργεί ανοδικά ρεύματα. Διανύουν πολύ μεγάλες αποστάσεις γιατί δεν σταματούν για να τραφούν.

Τους αποχαιρετούμε για λίγο καιρό μέχρι να μας ξαναέρθουν την Άνοιξη πάντα στην ίδια φωλιά και πάντα με το ίδιο ταίρι. Θα προηγηθούν τα αρσενικά πουλιά που θα επισκευάσουν και θα συντηρήσουν τις μεγαλειώδεις φωλιές τους για να υποδεχτούν τους θηλυκούς συντρόφους τους και να ξεκινήσουν μαζί τη δημιουργία ακόμη μεγαλύτερης οικογένειας!

Ένα μοναδικό πλάσμα που δίνει σε εμάς τους ανθρώπους σπάνια μαθήματα ζωής!