Μαρ
Ζουν ανάμεσά μας και τους προσπερνάμε αδιάφορα. Άστεγοι άνθρωποι που κοιμούνται στο δρόμο, αν και στο δρόμο ποτέ δεν κοιμάσαι πραγματικά. Μόνο τα μάτια κλείνεις για λίγο στους κινδύνους. Γι’αυτούς ο κορωνοϊός και η παραμονή στο σπίτι είναι ένα όνειρο που κάπου στην δίνη της καθημερινότητας έχασαν, μια στέγη που έγινε άπιαστη ελπίδα. Για άλλους πάλι αποτελεί επιλογή, ένα είδος προσωπικής διεκδίκησης της ελευθερίας τους από οτιδήποτε θα μπορούσε να τους κρατά «δέσμιους», είτε αυτό λέγεται σπίτι, είτε δουλειά, είτε ασφάλεια με την έννοια που της δίνουμε οι περισσότεροι. Για τους περισσότερους όμως, αποτελεί αναπόφευκτο κακό, μια κατάσταση στην οποία περιήλθαν συνήθως εξαιτίας οικονομικών λόγων.
Σήμερα στην Αθήνα οι άστεγοι είναι περίπου 250 άτομα. Άλλοι τόσοι που ζούσαν στους δρόμους έχουν μεταφερθεί και φιλοξενούνται στις υποδομές του Δήμου Αθηναίων. Κάποιοι άστεγοι επιμένουν να παραμένουν έξω. Ο βασικότερος λόγος είναι γιατί δεν μπορούν να πάρουν μαζί τους το ζωάκι που προσέχουν και τους προσέχει. Δυστυχώς στην Ελλάδα δεν υπάρχουν ξενώνες που να μπορούν να φιλοξενήσουν και τα αγαπημένα ζώα των αστέγων. Η ενίσχυση της υποστήριξης των αστέγων που ζουν στους δρόμους έχει ανατεθεί από το Δήμο Αθηναίων σε μία σπουδαία #ομάδα ανθρώπων, τους street workers. Κάποιοι από αυτούς ήταν πρώην φιλοξενούμενοι στις δομές αστέγων και τώρα εργάζονται για να υποστηρίξουν άλλους που έχουν ανάγκη. Επισκέπτονται καθημερινά τους ανθρώπους, μιλούν μαζί τους, τους παρέχουν βοήθεια και ότι χρειάζονται. Με την προσφορά τους προσφέρουν παρηγοριά στη μοναξιά, την ανασφάλεια και τη σκληρότητα της ζωής στο δρόμο που αντιμετωπιζουν καθημερινά.
Ας μην μένουμε αμέτοχοι θεατές! Η εποχή του κορωνοϊού βρίσκει τους άστεγους ευάλωτους σε μια πόλη που τίποτε και κανείς δεν κινείται όπως παλιά, ο φόβος έχει φυλακίσει τις ψυχές και έννοιες όπως η φιλανθρωπία και η αλληλεγγύη έχουν κάνει περισσότερο από ποτέ αισθητή την αναγκαιότητά τους για την επιβίωση του ανθρώπινου είδους.
Την επόμενη φορά που θα τους συναντήσετε προσφέρετέ τους την αποδοχή σας και το ενδιαφέρον σας. Μιλήστε του με ευγένεια και σεβασμό. Τηλεφωνήστε ή στείλετε mail στο ΚΥΑΔΑ για εκείνους που χρειάζονται άμεσα συμπαράσταση και βοήθεια. Ο κοινωνικός αποκλεισμός οδηγεί τους ανθρώπους αυτούς σε εξαθλίωση. Ας τους προσφέρουμε ένα παράθυρο ευκαιρίας και το αίσθημα ότι ανήκουν μαζί μας και όχι στη μοναξιά τους.
« Να βάζετε περισπωμένη στη Γη…για να στεγάζονται κάπου και των αστέγων οι λέξεις»
*Γ. Ποταμίτης
