Κοχύλια

#Καλοκαίρι και βόλτες στην υγρή #άμμο, με το #κύμα να σπάει στην ακροθαλασσιά, σβήνοντας τα πατήματα και τον ήλιο να ντύνει με τα δικά του χρώματα το χρόνο. Μάτια καρφωμένα στην άμμο, να αναζητούν τους μικρούς πολύτιμους θησαυρούς που η θάλασσα ξέβρασε, τα #κοχύλια της, για να γίνουν οι #αναμνήσεις και ο προσωπικός μας #θησαυρός από στιγμές που θα θέλαμε να κρατήσουν για πάντα. 

Σύμβολα ομορφιάς στην αρχαία Ελλάδα, υλικά επεξεργασίας στη ρωμαϊκή εποχή, θρησκευτικά σύμβολα στο Βυζάντιο και νομίσματα στην προ Κολόμβου Αμερική και στην Αφρική, τα κοχύλια υμνήθηκαν από την Τέχνη, λατρεύτηκαν από τους πιστούς και έγιναν δημιουργήματα από τους αρχιτέκτονες.

#Όστρακα μικρά και μεγάλα, με χρώματα που η μητέρα-φύση λάξεψε στην γυαλιστερή ή ανώμαλη επιφάνειά τους και η #αλμύρα σφυρηλάτησε, σε σχήματα σπειροειδή ή αχιβάδας, σφαλίζουν μέσα τους τις καλοκαιρινές #ιστορίες μας, όπως ακριβώς προστάτευαν κάποτε τον ζωντανό οργανισμό που τα κατοικούσε. Και όταν η ζωή του έφτασε στο τέλος, κατέληξε το «σπίτι» του πολύτιμος θησαυρός της θάλασσας που το εναπόθεσε απαλά στην άμμο, ανάμνηση και φυλακτό ενός κύκλου που έκλεισε αλλά που συνάμα ζητά μια δεύτερη ευκαιρία να αναγεννηθεί. Κρατώντας τα στην παλάμη νιώθουμε τη #μαγεία τους, φυλάμε ευλαβικά θύμησες και υποσχέσεις, αψηφούμε το χρόνο που μοιάζει να παραμένει στάσιμος σε εκείνα τα δικά μας, μοναδικά καλοκαίρια που αναπολούμε ξανά και ξανά….

Photo credit to:@Argiriskaramouzas