Πεφταστέρια

Ψάχνοντας στον ουρανό για #πεφταστέρια! Αυτά που τα παιδικά μας μάτια προσπαθούσαν απεγνωσμένα να ανακαλύψουν για να τα συνοδέψουμε με τις #ευχές μας. 

Τώρα πια δεν κοιτάμε τόσο συχνά ψηλά στον #ουρανό. Κρατάμε το κεφάλι μας σκυφτό σε μια ζωή που μας κρατά #δέσμιους….στα «πρέπει» και τις υποχρεώσεις μας. Και όταν κοιτάμε ψηλά στον ουρανό εκείνο το #φεγγάρι που μπήκε απρόσμενα στο κάδρο του οπτικού μας ορίζοντα, δεν βλέπουμε τα αστέρια. Τα κρύβουν τα #φώτα της πόλης μας που διαχέονται στον ουρανό. 

Τότε που ήμουν παιδί πίστευα ότι τα πεφταστέρια που πέφτουν στην θάλασσα γίνονται οι πανέμορφοι βελούδινοι #αστερίες του #βυθού. Πως να χωρέσει άλλωστε στο παιδικό μυαλό μου ότι το πεφταστέρι κρατά όσο και η στιγμιαία #λάμψη του; Τώρα όμως το ξέρω. Όπως όλοι οι μεγάλοι ξέρουμε ότι πολλά πράγματα τελειώνουν ξαφνικά, αστραπιαία, χωρίς προειδοποίηση, χωρίς ελπίδα να συνεχιστούν…Άλλωστε, αυτή η φωτεινή λάμψη που βλέπαμε στον ουρανό δεν ήταν ποτέ κάποιο αστέρι. Ήταν ένα μικρό κομμάτι αστρικής σκόνης, η ένα κομμάτι πέτρας που περιφερόταν γύρω από τη Γη, η Γη το τράβηξε κοντά της και στο #ταξίδι του μέσα στην ατμόσφαιρα πήρε φωτιά και κάηκε. Τα υπόλοιπα #αστέρια θα παραμείνουν στη θέση τους, γιατί βρίσκονται χιλιάδες μίλια μακριά μας και δεν πρόκειται να πέσουν. Πεφταστέρια για εμάς, «μετέωρα» για τους επιστήμονες. Εκείνοι γνωρίζουν ότι οι βροχές των πεφταστεριών είναι απλά το #πέρασμα του πλανήτη μας μέσα από την ουρά κάποιου #κομήτη που διασταυρώνεται με τη Γη. Μιλούν για τις #Περσείδες, τις #Λεοντίδες, και τις #Λυρίδες γιατί μοιάζουν να έρχονται από τα ακτινοβόλα σημεία των αστερισμών αυτών. Όμως για εμάς θα είναι πάντα τα πεφταστέρια που έχουν τη #δύναμη να #πραγματοποιήσουν τις ευχές μας. 

Στους έναστρους καθαρούς ουρανούς των διακοπών σας, ανασηκώστε το βλέμμα σας στο γαλήνιο μαύρο βελούδο του ουρανού. Αφεθείτε στη μαγεία των εκατομμυρίων άστρων που περικλείουν τη ζωή σας εκείνη τη στιγμή. Ίσως κάποιο αστέρι ξεκαρφωθεί από το ουράνιο #πέπλο και πέσει στη γη μόνο για να κάνει πραγματικότητα τη δική σας μοναδική ευχή!

Ετούτη είναι η αληθινή ευτυχία. Να’ναι τ´άστρα από πάνω σου, ζερβά η γης, δεξιά η θάλασσα και να νογάς ξαφνικά μέσα στην καρδιά σου η ζωή τέλεψε και το στερνό της άθλο και έγινε παραμύθι. * Νίκος Καζαντζάκης