Ιαν
Αγαπημένη μου φόρμα,
Σε είχα αγοράσει τότε που υποσχόμουν στον εαυτό μου ατελείωτες ώρες κόπου, να χάνω κιλά ιδρώτα επάνω σε ένα διάδρομο γυμναστικής, κυνηγώντας το σώμα των ονείρων μου, γεμάτο μύες, υγεία και ζωντάνια. Ήσουν στ’αλήθεια πολύ θελκτική, με τις ρίγες και τα όμορφα χρώματά σου. Ταίριαζες και με τα αθλητικά μου παπούτσια θυμάμαι. Παρέμεινες όμως στα αζήτητα για πολύ καιρό, μια κρυφή υπόσχεση της κάθε Δευτέρας και μια πικρή ενοχή του πολυάσχολου προγράμματός μου που ποτέ δεν έβρισκε έστω και μία ώρα για να σε φορέσει. Πήρες όμως την εκδίκησή σου για τα καλά!
Μήνες τώρα κυκλοφορείς πάνω μου από δωμάτιο σε δωμάτιο, κρύβοντας επιδέξια τα περιττά κιλά που έχω πάρει στην προσπάθειά μου να πνίξω την ανία μου στις κατσαρόλες και τις κουτάλες. Σε έχω λεκιάσει με την αγαπημένη μου σάλτσα, έχω ξαπλώσει με τις ώρες μαζί σου στον καναπέ, έχουμε χουχουλιάσει κάτω από μια κουβέρτα διαβάζοντας, έχουμε πιεί τον απογευματινό μας καφέ – ναι εκείνος ο λεκές στο πλάι που δεν φεύγει στο πλύσιμο -, έχουμε κυλιστεί χάμω παίζοντας με τα παιδιά, και τι δεν έχουμε κάνει! Έχουμε γράψει «ιστορία». Την ιστορία του εγκλεισμού και της απόλυτης βαρεμάρας.
Ναι, αναγνωρίζω τα λάθη μου! Αντί να σε χρησιμοποιήσω σαν όπλο για να κτίσω το Κορμί, να το κρατήσω ζωντανό και δυνατό, να σε βγάλω έστω μια μικρή αθλητική βολτούλα έξω, για να πάρεις μια μυρωδιά της ζωής που σιγά σιγά επανέρχεται στα γνώριμα μονοπάτια της, προτίμησα να σε κάνω το δεύτερο δέρμα μου. Όμως, όπως λέει και η σοφή ρήση….ποτέ δεν είναι αργά. Αύριο κιόλας θα σε φορέσω φρεσκοπλυμένη και καθαρή και θα βγούμε για περπάτημα. Και αν βρέχει θα πάμε μαζί να καλύψουμε τα χιλιόμετρα του διαδρόμου γυμναστικής στο σπίτι. Και αφού ιδρώσουμε για τα καλά, θα σε ξαναπλύνω με την υπόσχεση να τα πούμε πολύ πολύ σύντομα. Γιατί πλέον ξέρω, δεν είσαι η καθημερινή μου φορεσιά, είσαι η αθλητική μου σύντροφος και αυτή σκοπεύω να παραμείνεις στο εξής. Άλλωστε το καλοκαίρι είναι μόλις λίγους μήνες μακριά και εσύ μου υπόσχεσαι ήδη πολλά…
Credits to my beloved friend Rica Christidi
