Φεβ
Όσοι έχουν κατοικίδιο ζωάκι γνωρίζουν καλά ότι και μόνο η σκέψη της απώλειας του αρκεί για να πλημμυρίσει την ψυχή τους με βαθιά θλίψη. Όσοι πάλι έχουμε ζήσει τον ανείπωτο πόνο της απώλειας και της απουσίας του από την ζωή μας, ξέρουμε ότι δεν υπάρχει παρηγοριά. Γιατί το τετράποδο παιδί μας είναι μοναδικό και αναντικατάστατο και ο δεσμός αγάπης μαζί του άρρηκτος. Κάθε άνθρωπος έχει τον δικό του τρόπο να διαχειριστεί μια τέτοια οδυνηρή κατάσταση. Πώς αναπληρώνεται όμως αυτό το συναισθηματικό κενό;
Ίσως ο καλύτερος τρόπος για να τιμήσεις το αγαπημένο σου ζώο που έφυγε απ’ τη ζωή είναι να σώσεις ένα άλλο! Έτσι, ανακαλύπτεις μια κινητήρια δύναμη που σε βοηθάει να ξεπεράσεις τον χαμό του και κάνεις μία καλή πράξη σε ανάμνησή του, βοηθώντας παράλληλα μία νέα ψυχούλα.Υπάρχουν πολλά ζωάκια που έχουν την ανάγκη μας και είναι ανυπεράσπιστα λόγω διάφορων δυσμενών συνθηκών. Ξεκινώντας από τα αδέσποτα, που δεν έχουν τα βασικά για να επιβιώσουν, μπορούμε να προσφέρουμε σε κάποιο την ασφάλεια του σπιτιού μας και της αγκαλιάς μας. Ή να προβούμε σε υιοθεσία ενός ζώου που βρίσκεται στα μεταλλικά κελιά ενός καταφυγίου περιμένοντας το χέρι που θα το χαϊδέψει και θα το πάρει μαζί του. Υπάρχουν αυτήν την στιγμή πρωτοβουλίες φιλοζωικών σωματείων σε συνεργασία με τους δήμους, που παρέχουν την δυνατότητα να υιοθετήσουμε ένα αδέσποτο, παρατημένο ή κακοποιημένο ζώο. Εξάλλου, τα ζωάκια που μεγαλώνουν με τη συντροφιά ανθρώπων, μας παρέχουν κάτι που όλοι το έχουμε ανάγκη, την άνευ όρων αγάπη τους. Μια πράξη που θα μας κάνει να νιώσουμε όμορφα γιατί θα προσφέρουμε μια δεύτερη ευκαιρία ζωής σε ένα πλάσμα που έχει την ανάγκη μας για την επιβίωση του και θα δεθεί μαζί μας με έναν μοναδικό και ισχυρό δεσμό. Προσφέροντας στέγη και οικογένεια σε ένα ζώο που έχει εγκαταλειφθεί, όχι μόνο του δίνουμε ένα ζεστό και ασφαλές περιβάλλον να ζήσει, αλλά συμβάλλουμε και συνολικά στο μεγάλο πρόβλημα του υπερπληθυσμού των αδέσποτων ζώων. Το προσωπικό των καταφυγίων και οι εθελοντές τους εργάζονται αδιάκοπα φροντίζοντας ζώα που χρειάζονται νοσηλεία για να αποκατασταθεί η σωματική και ψυχολογική τους κατάσταση και κάνουν οτιδήποτε μπορούν για να προετοιμάσουν τα ζώα για να μπορέσουν να μεταφερθούν στο νέο παντοτινό του σπίτι. Δυστυχώς όμως, δεν είναι όλα τα ζώα τυχερά. Μπορούμε, λοιπόν, να απαλύνουμε την ένταση της θλίψης που μας προκάλεσε η απώλεια του αγαπημένου μας ζώου με το την μεγάλη ελπιδοφόρα αγκαλιά προς ένα άλλο ζωάκι που θα φύγει από την βία και την σκληρότητα των δρόμων. Να ξανανιώσουμε με τη συντροφιά του την ευτυχία. Μια ευτυχία που δεν θα σβήσει ποτέ την ανάμνηση του ζώου που χάσαμε αλλά θα είναι η ευτυχία της νέας ιστορίας αγάπης και τρυφερότητας που θα γράψουμε μαζί με το «υιοθετημένο μας παιδί»!
Photo credits to: Summer Hughes
