Οκτ
«Μπορεί να μην μπορούμε να αλλάξουμε τη διάγνωση ενός ψυχικά ασθενούς, μπορούμε όμως να του αλλάξουμε τη μοίρα» υποστηρίζει ο πρωτοπόρος ψυχίατρος Π. Σακελλαρόπουλος
Ψυχική ασθένεια. Πόνος και απώλεια του εαυτού, ένας τρομακτικός συνδυασμός. Από τη μία να μη νιώθεις ο εαυτός σου, αλλά από την άλλη να πονάς όντας ο εαυτός σου. Και συγχρόνως ένα κοινωνικό στίγμα και ένταξη σε ένα σύστημα υγείας που μοιάζει τιμωρητικό απέναντι σε όσους πάσχουν και όχι φροντιστικό. Οι αριθμοί δυσοίωνοι. Περίπου 1 στους 4 ανθρώπους σε όλο τον κόσμο θα βιώσει πρόβλημα ψυχικής υγείας σε κάποια στιγμή στη ζωή του. Με την πρόσφατη δε πανδημία δοκιμάστηκαν περισσότερο οι αντοχές της ψυχικής υγείας, διαταράχθηκε το συναίσθημα, κατακερματίστηκε η ασφάλεια όσων θεωρούσαμε δεδομένα, διαρρήχθηκαν οι ανθρώπινες σχέσεις κάτω από την πίεση του φόβου, της απώλειας, της αβεβαιότητας. Μαζί αναδύθηκαν και πάλι στην επιφάνεια τα προβλήματα τόσο της αντιμετώπισης των ψυχικά νοσούντων όσο και των ιδρυμάτων στα οποία στεγάζεται ο ανθρώπινος πόνος. Δομές όπου η ψυχική υγεία φυλακίζεται για να μην ενοχλεί, όπου η φαρμακευτική αγωγή επιφέρει αποχαύνωση και καταστολή, όπου η ψυχοκοινωνική αποκατάσταση του ασθενούς δεν είναι δυνατή. Οι ακούσιες νοσηλείες στη χώρα μας φτάνουν το 65% και το στίγμα και οι προκαταλήψεις γύρω από την ψυχική ασθένεια εξακολουθούν να αποτελούν στάση της κοινωνίας μας. Παρά δε τη σημαντική πρόοδο στην εκπαίδευση, την ιατρική και τις ψυχολογικές θεραπείες, η κοινή αντίληψη για τις ψυχικές ασθένειες είναι περισσότερο αρνητική σήμερα από ότι ήταν πριν μισό αιώνα. Τα προγράµµατα ψυχικής υγείας λειτουργούν µε τεράστιες οικονομικές ελλείψεις, ενώ οι ασθενείς συχνά αντιμετωπίζουν προβλήματα στέγασης, αδυναμία επαγγελματικής ένταξης, κοινωνική και πολλές φορές οικογενειακή απομόνωση ως αποτέλεσμα έλλειψης γνώσης για την αιτιολογία της νόσου. Γιατί η ψυχική ασθένεια δεν είναι κάτι χειροπιαστό, είναι γενικό κι αόριστο και έχει φανεί περίτρανα πως ό,τι δεν γνωρίζουμε μας φοβίζει. Είναι σημαντικό λοιπόν να γίνουν ακόμη περισσότερα βήματα προς την σωστή κατεύθυνση για την φροντίδα των ψυχικά νοσούντων. Η περιπλάνηση στο κατακερματισμένο ψυχιατρικό δημόσιο σύστημα μιας χώρας θα πρέπει να είναι ένα ταξίδι ίασης και όχι μια αμείλικτη τιμωρία της… ψυχής που πονάει.
10 Οκτωβρίου: Παγκόσμια Ημέρα Ψυχικής Υγείας
Photo credits to: Θοδωρής ΝικολάουInspiration credits to: https://www.kathimerini.gr/society/561920692/fotografiko-odoiporiko-stin-iasi-toy-noy/
