Μαρ
Ένας χρόνος κύλησε με συνεχιζόμενα lockdown και χιλιάδες κάτοικοι αυτού του πλανήτη βρέθηκαν να αναζητούν απεγνωσμένα κάποια διέξοδο για να διοχετεύσουν την ενέργεια και τον άπλετο χρόνο τους στο σπίτι. Πολλοί σκέφτηκαν πως επιτέλους ήρθε η στιγμή να αποκτήσουν το μικρό τετράποδο που χρόνια ονειρεύονταν. Άλλοι, λιγότερο αθώοι, ανακάλυψαν πως με το πρόσχημα ενός σκύλου θα μπορούσαν να παρακάμψουν τους περιορισμούς στις μετακινήσεις.
Και έτσι ξαφνικά, εμφανίστηκαν τόσοι φιλόζωοι που τα καταφύγια αδέσποτων δεν προλάβαιναν να δέχονται αιτήματα ακόμη και για fast track υιοθεσίες! Εκατοντάδες συμπαθητικά μικρούλια άλλαξαν σπίτι μετά από μια 20λεπτη μόλις έρευνα στις μικρές αγγελίες, σαν να ήταν ένα ακόμη προϊόν για express delivery. Και το διαδίκτυο γέμισε με φατσούλες κατοικίδιων σε αγκαλιές, αστείες πόζες και βόλτες, σκορπίζοντας παντού το μήνυμα ότι με έναν τετράποδο φίλο η καραντίνα περνάει πιο ευχάριστα.Όλο αυτό το κίνημα, σε πρώτη ματιά θα έλεγε κάποιος πως είναι θεάρεστο, γιατί πολλά κουταβάκια ή ορφανά ενήλικα σκυλάκια βρήκαν επιτέλους ένα σπίτι και νέους ιδιοκτήτες πρόθυμους να ασχοληθούν μαζί τους για ώρες.
Τι θα συμβεί όμως αργότερα, όταν το ζωάκι που πήραν για να καλύψει τη μοναξιά τους ή την ανάγκη να βγαίνουν συχνότερα έξω για βόλτα, καταντήσει απαιτητική αγγαρεία, μια παρουσία που μόνο υποχρεώσεις και ευθύνες θα γεμίζει; Και τι θα απογίνουν τόσα κουταβάκια που γνώρισαν στους πρώτους μήνες της ζωής τους τη θαλπωρή και τη διαρκή ανθρώπινη παρουσία μέσα στο σπίτι στο μέλλον; Όταν θα κληθούν να ανταπεξέλθουν στην μοναξιά των ατελείωτων ωρών απουσίας και στο λιγοστό χρόνο που θα διαθέτουν οι άνθρωποι του για τη φροντίδα του;
Οι απανταχού ειδικοί και φιλόζωοι διατυπώνουν σε όλους τους τόνους πως η υιοθεσία ενός ζώου είναι μια πράξη ευθύνης και πως μια τέτοια απόφαση εν μέσω καραντίνας, ενέχει πολλούς κινδύνους κυρίως για την μετέπειτα ζωή τόσο του κατοικίδιου όσο και του ιδιοκτήτη του. Ο χρόνος που βιώνουμε σήμερα μέσα δεν είναι κάτι που θα διαρκέσει για πάντα, ενώ οι συνήθειες που θα έχει αποκτήσει το μικρό κουταβάκι, θα το ακολουθούν για το υπόλοιπο της ζωής του. Και τα στοιχεία διαγράφονται ήδη ζοφερά για πολλά μικρά τετράποδα που ίσως θα αρχίσουν να παίρνουν και πάλι το δρόμο της επιστροφής στο καταφύγιο, να μεταπωλούνται σε νέους ιδιοκτήτες ή στη χειρότερη περίπτωση να καταλήγουν αδέσποτα επειδή απλά … μεγάλωσαν.
Είναι πολύ σημαντικό να γνωρίζουμε πως για κάθε ζωάκι έχει μεγάλη σημασία η υιοθεσία του να είναι κάτι μόνιμο και όχι μια περιστασιακή παρόρμηση που έρχεται να καλύψει μια δική μας ανάγκη. Αναπόφευκτα η λήξη της καραντίνας, που όλοι ευχόμαστε να έρθει γρήγορα, θα σημάνει και σημαντικές αλλαγές. Ο σκυλάκος όλους αυτούς τους μήνες έμαθε να θεωρεί εμάς γονείς του, συνήθισε στην παρουσία και τη διαρκή προσοχή μας, δέθηκε μαζί μας. Τόσο η υιοθεσία του ως συνειδητή δέσμευση ζωής όσο και οι συνήθειες που απέκτησε, παγιώθηκαν με το χρόνο.
Πώς θα εξασφαλίσουμε τη χαρά και την ασφάλεια της σταθερότητας του προγράμματος του; Η καραντίνα σύντομα θα αποτελέσει παρελθόν, το κουτάβι μας όμως θα έχει δώσει τη θέση του στον ενήλικο «πιστό φίλο» του ανθρώπου που διαρκώς θα αναζητά τα χάδια, την προσοχή και κυρίως εκείνη τη θέση στην καρδιά μας που του υποσχέθηκαν τα μάτια μας όταν τα πρωταντίκρυσε.
