Ο τυφλός φωτογράφος

Ο Ιαν Τρέχερν στήνει τη φωτογραφική μηχανή του με εμμονική ακρίβεια. Ακούγεται ο ήχος του κλείστρου και νιώθει ότι έχει ακριβώς την εικόνα που θέλει. Αν και δεν μπορεί να δει σχεδόν τίποτα, πιστεύει ότι στην πραγματικότητα μπορεί να δει όσα διαφεύγουν από όλους τους άλλους.«Βλέπω πράγματα που έχουν συμβεί στο παρελθόν. Υπήρξα πάντα παρατηρητής, κάποιος που κοιτούσε από απόσταση, και αυτό ακριβώς είναι που με βοηθά στη φωτογραφία» λέει ο Ιαν Τρέχερν.

Γεννήθηκε με σοβαρά προβλήματα ακοής και και άρχισε να χάνει την όρασή του στην εφηβεία. Στα 15 του, άρχισε να χάνει σταδιακά την όρασή του, εξαιτίας μίας σπάνιας γενετικής πάθησης, που ονομάζεται σύνδρομο Άσερ(Usher Syndrome)-το οποίο σχετίζεται άμεσα και με την απώλεια της ακοής. Μέσα στις δεκαετίες που ακολούθησαν, έχασε το 95% της όρασής του, και το μόνο που του απέμεινε ήταν ένα μικρό παραθυράκι ορατότητας. Μεγαλώνοντας, άρχισε να ασχολείται με το σχέδιο και τη ζωγραφική, ενώ με τη φωτογραφία μόνο την τελευταία δεκαετία «Είναι μία πολύ σημαντική δημιουργική έκφραση για εμένα, μου επιτρέπει να είμαι και πάλι κομμάτι αυτού του κόσμου και να συνδέομαι με τους ανθρώπους. Συνήθως οι άνθρωποι έρχονται σε μένα σε κομβικά σημεία της ζωής τους, όταν προσπαθούν να αλλάξουν κάτι. Δεν σταματά να με εκπλήσσει το γεγονός ότι με το που κάνουμε τη φωτογράφιση, κάτι συναρπαστικό τους συμβαίνει στη συνέχεια. Μου αρέσει να τους τονώνω την αυτοπεποίθηση» αναφέρει σχετικά με την τέχνη και την τεχνική του.Αποκλειστικά αυτοδίδακτος, έχει επηρεαστεί από τους φωτογράφους Ντέιβιντ Μπέιλι και Τζον Φρεντς και κυρίως από την τυφλότητά του. Τα εξαιρετικά ασπρόμαυρα πορτρέτα του, μιμούνται την κατάσταση των ματιών του.«Δεν πρόκειται να πω ψέματα, ούτε να εξιδανικεύσω την κατάσταση. Ολο αυτό είναι πολύ δύσκολο για μένα. Είναι τρομερά δύσκολο να δουλεύεις με αυτό το μικροσκοπικό παραθυράκι ορατότητας. Δεν είχα ποτέ βοηθό. Προτίμησα να ακολουθήσω τον δύσκολο δρόμο» τονίζει.«Η θέα μου απέναντι στον κόσμο είναι ήδη καδραρισμένη, πολύ συγκεκριμένη, όμως εξακολουθώ να έχω μία πολύ έντονη επιθυμία να βλέπω. Τελικά, η τύφλωση με ώθησε να επιτύχω περισσότερα και να εστιάσω περισσότερο» είναι τα εμπνευστικά του λόγια.