Η καλημέρα του καθρέφτη μου

Κάντε ένα κομπλιμέντο στον εαυτό σας στον καθρέφτη! Ναι σωστά διαβάσατε! Σταθείτε μπροστά του και παρατηρήστε προσεκτικά το πρόσωπο που καθρεφτίζεται, έχοντας στο νου σας κομπλιμέντα, πολλά κομπλιμέντα.

Σε ένα κόσμο που τρέχει να προλάβει την κάθε μέρα και η εικόνα εξακολουθεί να έχει τον πρωταγωνιστικό ρόλο, υπάρχει ένα άτομο που πιθανόν προσπερνάει τους καθρέφτες, τους γυρίζει την πλάτη επιδεικτικά και ποτέ μα ποτέ δεν κοντοστέκεται να παρατηρήσει σωστά αυτό που βλέπει. Ίσως είσαστε εσείς…Όλοι όμως, είμαστε μοναδικοί και υπέροχοι και αξίζει να κοιτάμε στον καθρέφτη με αισιοδοξία χωρίς να αποζητούμε την επιβεβαίωση της τέλειας ομορφιάς και της δροσερής νεότητας.

Κάθε ρυτίδα χαραγμένη απεικονίζει συναισθήματα, τη ζωή που διανύσαμε, το πόσο αγωνιστήκαμε, την χαρά και τα δάκρυα που έγραψαν στο πρόσωπο μας την ιστορία τους. Είμαστε άνθρωποι με τρωτά και αδυναμίες αλλά και σπάνιες αρετές. Χαρίσαμε αγάπη και φροντίδα, προσφέραμε με αυτοθυσία στους αγαπημένους μας. Τα παιδιά μας, τους συντρόφους μας, τους γονείς μας, τους φίλους μας. Αυτό αντικρίζουμε στον καθρέφτη μας. Γι αυτό και πρέπει να βρίσκουμε χρόνο να μας αγαπάμε, να μας φροντίζουμε και να μας κανακεύουμε. Να αφήσουμε εκείνο το χαμόγελο που καιρό τώρα είναι σκαλωμένο στην άκρη των χειλιών να φωτίσει τα μάτια μας, να χαϊδέψει την ψυχή μας και να επιβεβαιώσει το μυαλό μας πως είμαστε άξιοι για τον έπαινο, την αναγνώριση, την αγάπη.

Πείτε καλημέρα στον εαυτό σας και φωνάξτε την δυνατά μέχρι να νιώσετε τη σημασία της στην ψυχή σας!