Σεπ
Εργαζόμενοι γονείς με παιδιά αυτόνομα και αυτάρκη ή παιδιά με συναισθηματικές στερήσεις; Ένα ερώτημα που συχνά βασανίζει τους σύγχρονους γονείς και κυρίως τις μαμάδες που μοιράζονται εξίσου το οικονομικό βάρος της συντήρησης της οικογένειας αφήνοντας οριστικά πίσω τους τον παραδοσιακό ρόλο που της ήθελε στο σπίτι κοντά στα παιδιά.
Η καθημερινότητα τρέχει με φρενήρεις ρυθμούς και είναι φυσικό πολλοί γονείς να λείπουν για το μεγαλύτερο διάστημα της ημέρας από το σπίτι, αφήνοντας τη φροντίδα των παιδιών σε συγγενικά ή ξένα χέρια. Τι κόστος όμως έχει αυτό για την ψυχική και συναισθηματική υγεία των μικρών τους; Οι ειδικοί καθησυχάζουν πως δεν έχει, αρκεί οι γονείς να οπλιστούν με υπομονή και δύναμη και να ξεπερνούν, κάθε φορά που επιστρέφουν σπίτι, την προσωπική τους κούραση. Ο χρόνος που περνάει ο γονιός με το παιδί έχει σημασία να είναι ποιοτικός και όχι ποσοτικός, τονίζουν. Η ουσιαστική επικοινωνία τις λιγοστές ώρες που η οικογένεια βρίσκεται μαζί, μετράει πολύ περισσότερο από το ατελείωτο σερφάρισμα στο διαδίκτυο ή την τηλεόραση που απορροφά όλη την ενέργεια του σπιτιού και δεν αφήνει το χώρο στο παιδί να εκφραστεί, να νιώσει πως οι γονείς του το ακούν και το προσέχουν όταν είναι εκεί και πως είναι πάντα πρόθυμοι να το βοηθήσουν όποτε τους χρειαστεί. Ο έλεγχος του σπιτιού και της απασχόλησης του παιδιού τους ακόμη και τις ώρες που απουσιάζουν, όταν είναι σταθερός και υπεύθυνος κάνει το παιδί να νιώθει πως ακόμη και αν δεν τους βλέπει, εκείνοι φροντίζουν για την ευζωία του, την ανατροφή και την εκπαίδευσή του.
Παράλληλα, το παιδί με τη βοήθειά τους θα πρέπει να συνειδητοποιήσει πως έχει περισσότερο χώρο για να αναπτύξει την πρωτοβουλία και την υπευθυνότητά του, να γίνει περισσότερο αυτάρκες, οργανωμένο και συμμετοχικό στις δουλειές του σπιτιού. Να κατανοήσει την αναγκαιότητα της απουσίας των γονιών για λόγους επαγγελματικούς και να αποκτήσει έλεγχο των παρορμήσεών του και της ελευθερίας που μπορεί να του δίνει ο άπλετος χρόνος που έχει μακριά τους. Να διαχειριστεί σωστά το διάβασμα και τον ελεύθερο χρόνο, να φροντίσει καλύτερα το χώρο που ζει και παίζει, να σεβαστεί τον κόπο των γονιών και των φροντιστών του. Να μάθει πως η χρονική τους απουσία δεν σημαίνει και αδιαφορία, παρά είναι μια αναγκαία συνθήκη για να του παρέχουν μια καλύτερη ζωή και πως συναισθηματικά παραμένει ασφαλές και στο επίκεντρο της προσοχής και της αγάπης τους.
Είναι μια ισορροπία που όταν επιτυγχάνεται δημιουργεί παιδιά με ανεξάρτητες και δυναμικές προσωπικότητες που νιώθουν την αγάπη των γονιών τους, συναισθανόμενα την αναγκαιότητα της απουσίας τους και μαθαίνουν από νωρίς να εκτιμούν την ποιότητα του πολύτιμου χρόνου που μοιράζεται η οικογένεια.
