Φεβ
Είσαι «ελεύθερος και ωραίος», χωρίς σύντροφο, παιδιά και υποχρεώσεις, πλην εκείνης της παραδοσιακής επίσκεψης στο σπίτι της μαμάς για να παραλάβεις τα σιδερωμένα και μια ντουζίνα ταπεράκια με το αγαπημένο σου φαγητό που εκείνη και η γιαγιά φρόντισαν να σου ετοιμάσουν …για να μη σου λείπει τίποτε. Είσαι ένας εργένης της σύγχρονης εποχής, που δεν φοβάται τους τίτλους των παλαιότερων, «γεροντοπαλίκαρο», «γεροντοκόρη» και «μαγκούφης».
Ζεις μόνος σου στο σπίτι που διακόσμησες όπως ήθελες εσύ και που σε τίποτε δεν θυμίζει το εφηβικό σου δωμάτιο όπου το γούστο της μαμάς ανέβλυζε από κάθε γωνιά του. Είσαι ανεξάρτητος και χαίρεσαι τη κάθε σου μέρα γιατί εσύ και μόνο την ορίζεις. Δεν σε νοιάζει που η κουζίνα σου είναι άνω κάτω και τα ρούχα στην ντουλάπα ανακατεμένα. Δεν έχεις να δώσεις σε κανένα λογαριασμό για το ακριβό μπουκάλι κρασί που μόλις άνοιξες, για να απολαύσεις παρέα με το σκυλάκο σου την αγαπημένη σου ταινία. Χαίρεσαι που μπορείς να ακούς στη διαπασών εκείνο το ροκ κομμάτι που κάθε φορά ο μπαμπάς σου χαμήλωνε γιατί του «έπαιρνες τ’αυτιά». Και το κυριότερο, δεν χρειάζεται να μιλάς σε κανένα τις ώρες που εσύ θέλεις και μένεις μόνος με τον εαυτό σου, αυτόν έχεις αγαπήσει τελευταία πολύ, αυτόν που υποσχέθηκες ότι πρέπει να γυμνάσεις, αυτόν που αποφάσισες να φροντίσεις με τους υγιεινούς χυμούς που πρόσφατα ανακάλυψες πως κάνουν καλό στην υγεία. Η μαμά σου ανησυχεί γιατί δεν βρίσκεις το σύντροφο που θα μοιραστείς την ζωή σου, μα εσύ χαμογελάς αυτάρεσκα γιατί ξέρεις πως όταν και όποτε το θέλεις στο διπλανό μαξιλάρι ακουμπάει έστω και για λίγο ένα ακόμη ανεξάρτητο σαν και σένα κεφαλάκι, που δεν θέλει τις δεσμεύσεις. Η γιαγιά σου κουνάει το κεφάλι αποδοκιμαστικά γιατί βλέπει κάθε μέρα ολοένα και περισσότερο να απομακρύνεται το πλάνο της για δισέγγονα που θα κάθονται στην αγκαλιά της να τα γεμίζει φιλιά. Εσύ όμως αναπνέεις αχόρταγα τον αέρα της ελευθερίας που σου δίνει το δικό σου σπιτικό και χαίρεσαι σαν παιδί τις ατελείωτες ώρες που γραντζουνίζεις την κιθάρα σου ή παίζεις ηλεκτρονικά με το αγαπημένο σου φιλαράκι. Ο μπαμπάς σου σε κοιτάζει μερικές φορές συλλογισμένος και εσύ δεν μπορείς να αποκρυπτογραφήσεις αν σε ζηλεύει για την ελευθερία σου ή αν αναρωτιέται πότε επιτέλους θα σοβαρευτείς. Όμως και πάλι δεν σε νοιάζει γιατί έχεις πάρει τις αποφάσεις και τις αποστάσεις σου από τα κάθε είδους «πρέπει» και ζεις την εργένικη ζωή σου όπως σου κάνει διάθεση. Η κάθε μέρα σου ξεκινάει με την απόφαση «περνάω καλά και κάνω ό,τι μου αρέσει» και η κάθε νύχτα σου έχει τα χρώματα που εσύ επιλέγεις να την ζωγραφίζεις.Γιατί να ακολουθήσεις το ποτάμι, τις νουθεσίες των άλλων, τις παραδόσεις μιας άλλης εποχής; Εσύ γνωρίζεις βαθιά μέσα σου πως σε κάνει ευτυχισμένο αυτή η «μαγκουφιά» όπως την αποκαλούν οι άλλοι, γιατί είναι η επιλογή σου. Σου αρέσει η ησυχία σου γιατί μέσα σ’αυτή βρίσκεις τις ισορροπίες σου και εξελίσσεις τον εαυτό σου. Δεν βιάζεσαι να αποτινάξεις την ταμπέλα του σύγχρονου εργένη γιατί βρίσκεις πιο γοητευτικό το κυνήγι της συντροφιάς και ξέρεις πως όταν αποφασίσεις για το αντίθετο τότε θα αλλάξεις και την «πλοήγησή» σου στη ζωή. Δεν σε φοβίζει ο χρόνος και οι απειλές ότι θα καταλήξεις μόνος σου. Δεν σε ενοχλεί η σιωπή αλλά αντίθετα σε αποσυμπιέζει, σου χαρίζει στιγμές που είναι ολόδικές σου. Γιατί για σένα σημασία έχει να ζεις αυθεντικά, με τον τρόπο που εσύ επέλεξες και το δρόμο που συνειδητά χάραξες. Γιατί για σένα η εργένικη ζωή είναι χαρά, ξεγνοιασιά, έμπνευση!
