Αυγ
Όταν είσαι μόνος σου και δεν περνάς καλά, μάλλον δεν έχεις καλή παρέα. *Ζαν Πωλ Σαρτρ
Έχουμε αδυναμία να μείνουμε μόνοι με τον εαυτό μας. Το αποφεύγουμε. Για τους περισσότερους από εμάς το να κάνουμε διακοπές μόνοι μας φαντάζει θλιβερό και βασανιστικό. Μήπως όμως πρέπει να το τολμήσουμε; Να ταξιδέψουμε μόνοι μας, με τα βιβλία μας, με τις σκέψεις μας, να αγαπήσουμε τον εαυτό μας, να μας φροντίσουμε; Στο κάτω κάτω η ζωή μας είναι η δική μας προσωπική περιπέτεια, ντυμένη μόνο με τα δικά μας συναισθήματα. Από την αρχή, είμαστε μόνοι μας. Όπως στη μήτρα της μητέρας μας. Και τώρα μπορούμε να επιλέξουμε να ταξιδεύουμε με τη μοναξιά που θα μας επιτρέψει να λαμβάνουμε όλες τις αποφάσεις για εμάς. Χωρίς να ακούσουμε κανένα. Χωρίς να καλύψουμε τις ανάγκες κάποιου άλλου, χωρίς προγράμματα και περιορισμούς. Μόνο τότε μπορούμε να θυμηθούμε ποιοι πραγματικά είμαστε, ποια στοιχεία της ζωής απολαμβάνουμε και ποια θέλουμε για πάντα να απορρίψουμε. Να κάνουμε όνειρα για το μέλλον, να φανταστούμε τα όνειρα που θα κατακτήσουμε, να γεμίσουμε τα πανιά της πλεύσης μας με ελπίδα, να ακούσουμε την αλήθεια της καρδιάς μας και της ψυχής μας.
Ναι! Ας γνωρίσουμε τους εαυτούς μας στο ταξίδι των δικών μας «μοναχικών» διακοπών! Ας γίνουμε εμείς ο ήλιος και η θάλασσα του δικού μας καλοκαιριού!
