Ηλιοβασίλεμα

Όταν ακούμε τη λέξη #ηλιοβασίλεμα, συνήθως ο νους μας ανατρέχει σε #καλοκαίρι, #αμμουδιά, το #κύμα να σκάει απαλά και το βλέμμα να ατενίζει το απέραντο του ορίζοντα.

Γιατί όμως νιώθουμε την ανάγκη να στρέψουμε τη ματιά μας για περισσότερη ώρα στον ήλιο που δύει; Είναι αρκετά αυτά τα μόλις 30 δευτερόλεπτα που διαρκεί περισσότερο τους καλοκαιρινούς μήνες το ηλιοβασίλεμα, να μας κάνουν να το αναπολούμε; Ή μήπως είναι ο ίδιος ο #ήλιος που λόγω της καλοκαιρινής ατμόσφαιρας δημιουργεί εκείνα τα απίστευτα φωτοχημικά εφέ που μας προκαλούν δέος για το #μεγαλείο της φύσης και την ικανότητά της να βάφει με μοναδικά #χρώματα τη στιγμή; Μήπως τελικά, το βασίλεμα του ήλιου σηματοδοτεί στο μυαλό μας το κλείσιμο μιας μέρας διακοπών που πέρασε χαλαρά, χωρίς άγχη και τρέξιμο και που μας προκαλεί αισθήματα #αγαλλίασης και #ευγνωμοσύνης για το ότι τη ζήσαμε όπως ακριβώς την ονειρευόμασταν;

Η απάντηση σίγουρα κρύβεται στην ίδια την #ψυχολογία μας που το καλοκαίρι ανεβαίνει, στην παρέα μας που μοιράζεται την ίδια στιγμή την ίδια εικόνα με εμάς ή την απόλυτη μοναξιά που κάνει τις στιγμές της δύσης να έχουν μια ιδιαίτερη #βαρύτητα στις αισθήσεις και την #αυτογνωσία μας. Όποια και αν είναι η προσωπική μας απάντηση, ένα είναι το σίγουρο, πως τα ηλιοβασιλέματα που συνέλαβε ο φωτογραφικός ή ο οπτικός μας φακός, έχουν μια ιδιαίτερη #ερμηνεία για κάθε ένα από εμάς και την μαγική ικανότητα να διεγείρουν όλες μας τις αισθήσεις όσες φορές και αν τα αναπολήσουμε, όσες φορές και να τα παρατηρήσουμε καθηλωμένοι από την λαμπρή σφαίρα που αλλάζει χρώματα καθώς χάνεται στο βάθος του ορίζοντα, λούζοντας με το ιδιαίτερο φως της τον κόσμο που μας περιβάλλει.