Δεκ
Φαγητό που περίσσεψε και έκανε την εμφάνισή του ο «οικονόμος» εαυτός μας. Το κρατήσαμε, το ξεχωρίσαμε προσεκτικά, το τοποθετήσαμε στο ταπεράκι, το βάλαμε στο ψυγείο και υποσχεθήκαμε να το ξαναζεστάνουμε την επόμενη ημέρα. Και όμως εξακολουθεί να περιμένει μάταια να πέσει πάνω του το βλέμμα μας που έχει βάλει πείσμα να το προσπερνάει αδιάφορα κάθε φορά που ανοίγουμε την πόρτα του ψυγείου. Τι μας κάνει τελικά να αγνοούμε αυτό που μόλις χθες λαχταρούσαμε να φάμε;
Τι κι αν οι ειδήμονες επισημαίνουν πως είναι απαραίτητο να κάνουμε οικονομία, τι και αν οι ειδήσεις τονίζουν πως υπάρχει κίνδυνος επισιτισμού, τι και αν γνωρίζουμε πως εκατομμύρια συνάνθρωποι μας λιμοκτονούν κυριολεκτικά για ένα πιάτο φαγητό. Εμείς απτόητοι ανοίγουμε τα τεφτέρια με τις συνταγές μας, κάνουμε επιδρομές στο σούπερ μάρκετ για την τροφοδοσία των αγαθών και θυσιάζουμε χρόνο και χρήμα στο βωμό του «φρέσκου». Και φυσικά οι δικαιολογίες είναι πολλές για αυτή τη σχέση που έχουμε αναπτύξει προς το «ξαναζεσταμένο» φαγητό και η άρνηση στο στομάχι μας ζωγραφίζει την απέχθεια στο πρόσωπό μας. «Δεν μυρίζει ωραία», «Θα έχει χαλάσει», «Δεν είναι νόστιμο όταν ξαναζεσταίνεται» για να μην μιλήσουμε για την γνωστή αναφώνηση της φράσης «πάλι το ίδιο;» από τα μέλη της οικογένειας. Και είναι γεγονός πως το φαγητό είναι απόλαυση και για πολλούς ακαταμάχητη ιεροτελεστία. Ένα επιτυχημένο πιάτο μας προσφέρει μεγάλη ικανοποίηση, πεπτική μα και αισθητηριακή. Ιδιαίτερα δε για όσους αγαπούν τη μαγειρική, η ενασχόληση με το φαγητό της ημέρας είναι μια αγάπη που δύσκολα αποχωρίζονται, ο ήχος των κατσαρολικών μια μελωδία που αποζητούν καθημερινά και οι μυρωδιές στη διάρκεια της παρασκευής του φαγητού, ένας χορός της φαντασίας, της γεύσης, της όσφρησης και της διάθεσης μας να προσφέρουμε χαρά και απόλαυση στους αγαπημένους μας.
Η πιθανότητα να αναπτυχθούν τοξίνες στο φαγητό που κρατήσαμε στο ψυγείο ή την κατάψυξη σε μια στιγμή «ευθύνης» για τον πλανήτη μας ή για την εξυπηρέτηση της στρεσογόνας καθημερινότητας μας, απομακρύνονται με ορισμένους κανόνες. Αρχικά θα πρέπει να φροντίζουμε ώστε το φαγητό να μην παραμένει μεγάλο διάστημα εκτός ψυγείου, δηλαδή το πολύ μέσα σε 2-4 ώρες θα πρέπει να μπει ψυγείο, σε σωστή συσκευασία και σε θερμοκρασία κάτω των 5°C ώστε να μην αναπτυχθούν βακτήρια. Θα πρέπει να αποφεύγουμε την αποθήκευσή του για παρατεταμένο διάστημα, καθώς και την αναθέρμανση για περισσότερες της μία φορές – γι’αυτό και είναι σημαντικό να το χωρίζουμε σε μερίδες που σκοπεύουμε να καταναλώσουμε. Επιπλέον, θα πρέπει να αλλάξουμε την ψυχολογία μας σε σχέση με την τροφή και να μην επιτρέπουμε να καταλήγει το μεγαλύτερο μέρος της στις χωματερές γιατί δεν εμείς έχουμε διάθεση για το «ίδιο φαγητό». Ιδιαίτερα στην εποχή μας που ο πλανήτης μας «διαμαρτύρεται» έντονα για την υπερκατανάλωση στην οποία οι ανεπτυγμένες χώρες τον υποχρεώνουν να παράγει διαρκώς και χωρίς όρια. Κάνουμε καλό στη τσέπη μας αλλά και στη συνείδησή σας. Γι ´αυτό την επόμενη φορά που το αγαπημένο μας φαγητό θα περισσέψει ας του δώσουμε άλλη μια ευκαιρία να ικανοποιήσει τον ουρανίσκο μας χωρίς διαμαρτυρίες και με οικολογική πρόθεση.
