Ιαν
Από την αρχή της επιδημίας, ο κορωνοϊός έχει επιφέρει προβλήματα που ξεφεύγουν από τα προφανή της ασθένειας, δημιουργώντας μια άνευ προηγουμένου αρνητική επίδραση στην ψυχολογία ολόκληρου του πλανήτη. Η αλλαγή της καθημερινότητας, η ανασφάλεια και ο φόβος, καθώς και η κοινωνική απομόνωση έχουν αυξήσει τα συμπτώματα κατάθλιψης, άγχους, βιαιοπραγιών και αυτοκτονιών. Πέρα από τη πνευμονία, τα προβλήματα στο συκώτι, τα νεφρά, την καρδιά και το νευρολογικό σύστημα, οι επιστήμονες έχουν παρατηρήσει πως η ασθένεια προκαλεί και ένα ακόμη σύμπτωμα, λιγότερο γνωστό αλλά αρκετά σημαντικό, την τριχόπτωση και αλωπεκία που παρατηρείται κυρίως στις γυναίκες που προσβλήθηκαν από τον ιό.
Οι άνθρωποι τρέφουν μια ιδιαίτερη αδυναμία για τα μαλλιά τους, οι δε γυναίκες εδώ και αιώνες επενδύουν σε αυτά και τα θεωρούν σημάδι νεότητας και καλής φυσικής κατάστασης. Η απώλειά τους συχνά οδηγεί σε κατάθλιψη ή ακόμη και ντροπή, που αποτρέπει τον πάσχοντα ακόμη και να κυκλοφορεί. Ένα αρκετά σύνηθες λοιπόν, φαινόμενο είναι μετά από υψηλό πυρετό ή κάποια σοβαρή ασθένεια να παρατηρείται απώλεια μαλλιών. Και επειδή ο πυρετός είναι ένα κύριο σύμπτωμα του κορωνοϊού, πολλοί ασθενείς διαπιστώνουν σοβαρή τριχόπτωση μετά από την ανάρρωση τους. Δεν υπάρχουν σαφείς αποδείξεις πως ο κορωνοϊός είναι το κύριο αίτιο της απώλειας μαλλιών, παρόλα αυτά οι επιστήμονες υποστηρίζουν πως επειδή προκαλεί μεγάλο φυσικό και συναισθηματικό στρες, ενδεχομένως μπορεί να προκαλεί και απώλεια μαλλιών. Οι περισσότεροι ανησυχούν γιατί η τριχόπτωση διαρκεί έως και τρείς μήνες μετά την ανάρρωση. Στην πραγματικότητα όμως αυτό που βιώνουν είναι ένα προσωρινό φαινόμενο. Ο ιατρικός της όρος είναι «τελογενής φάση» και μπορεί να διαρκέσει από 6 έως 9 μήνες, προτού η εικόνα των μαλλιών γίνει και πάλι κανονική. Και ενώ υπό κανονικές συνθήκες ο άνθρωπος χάνει μέχρι 100 τρίχες την ημέρα, κατά την τελογενή φάση μπορεί να διαπιστώσει την απώλεια ακόμη και 300 τριχών την ημέρα για μεγάλο διάστημα. Μια αρκετά στρεσογόνος και αγχωτική εμπειρία που προκαλεί μεγάλη συναισθηματική πίεση.
Η εξήγηση βρίσκεται στο γεγονός πως ο οργανισμός όταν βιώνει ένα σοκ μπαίνει σε φάση αυτοσυντήρησης και επικεντρώνεται στις βασικές μόνο λειτουργίες. Η ανάπτυξη της τρίχας δεν θεωρείται τόσο σημαντική όσο οι υπόλοιπες λειτουργίες, γεγονός που οδηγεί στην απώλειά της. Επιπλέον, οι κυτοκίνες που παράγονται από μια στρεσογόνο κατάσταση επηρεάζουν αρνητικά τον φυσιολογικό μεταβολισμό των πρωτεογλυκανών που είναι οι ρυθμιστές της ανάπτυξης των μαλλιών. Και ας μην ξεχνάμε πως η παρατεταμένη έκθεση του οργανισμού σε τοξικού βαθμού επίπεδα στρες μπορεί να αυξήσει τις τιμές της κορτιζόλης στο αίμα που ενδεχομένως οδηγεί σε αλωπεκία, υπέρταση, αυτοάνοσα, κατάθλιψη και καρκίνο.
Τα καλά νέα για το τριχωτό της κεφαλής είναι πως η τελογενής φάση είναι μια προσωρινή κατάσταση που μετά τη λήξη της επιτρέπει στην τρίχα να μεγαλώσει και πάλι φυσιολογικά. Παρόλα αυτά μπορεί να χρειαστεί αρκετός χρόνος, προτού τα μαλλιά αποκτήσουν και πάλι τον όγκο και το μήκος που είχαν. Επειδή δε όσοι βιώνουν τέτοιου είδους απώλεια καταφεύγουν σε συμπληρώματα και ακριβές θεραπείες, οι επιστήμονες προειδοποιούν πως κάτι τέτοιο μπορεί να αποβεί άκαρπη προσπάθεια. Γι’αυτό είναι καλύτερο μετά την ασθένεια αλλά και γενικότερα να στραφείτε προς ένα υγιεινό τρόπο ζωής, να κάνετε μια αρκετά πλούσια σε θρεπτικά συστατικά διατροφή και να αποφεύγετε το κάπνισμα. Και αν διαπιστώσετε ότι τα μαλλιά σας μπαίνουν σε τελογενή φάση, μη πανικοβληθείτε. Είναι κάτι προσωρινό, όπως σύντομα και ο ίδιος ο ιός θα αποτελέσει άλλη μια μελανή σελίδα που θα αιχμαλωτίσει η λήθη του χρόνου.
