Μύθοι και πραγματικότητα για τα μοναχοπαίδια

Οι γονείς που δεν θέλησαν ή δεν μπόρεσαν να χαρίσουν στο παιδί τους ένα αδελφάκι βρίσκονται συχνά αντιμέτωποι με ετικέτες του κοινωνικού περίγυρου για τα μοναχοπαίδια. Κακομαθημένο, μοναχικό, αντικοινωνικό, παραχαϊδεμένο, ανασφαλές… είναι αυτό που ακούν συχνά. 
Όμως η εκτεταμένη έρευνα των επιστημόνων έχει δείξει ότι τα μοναχοπαίδια ειναι πολύ ευτυχισμένα γιατί έχουν αποκλειστικότητα σε χάδια και παιχνίδια και δεν ανταγωνίζονται για την αγάπη της μαμάς και του μπαμπά τους. Τα παιδιά με αδέλφια πέφτουν συχνά θύματα εκφοβισμού από τα αδέλφια τους με βρισιές και κλωτσιές. 
Τα μοναχοπαίδια αναπτύσσουν την κοινωνικότητα τους από ανάγκη παρά από επιλογή, προκειμένου να αποκτήσουν σχέσεις με παιδιά της ηλικίας τους. Από την άλλη πλευρά αναπτύσσουν και την εσωστρέφεια τους που τους δίνει τη δυνατότητα να διασκεδάζουν με τον εαυτό τους και να έχουν αυτονομία.
Έχοντας πρότυπο μόνο ενήλικες μέσα στο σπίτι παρακινούνται να βελτιώνονται συνεχώς και έχουν μεγάλη ευχέρεια λόγου. Ωριμάζουν πιο γρήγορα γιατί αντιγράφουν την ενήλικη συμπεριφορά και έτσι αναπτύσσουν εγκαίρως ικανότητες για να αντιμετωπίζουν τα σκαμπανεβάσματα της ζωής. 

Από την άλλη πλευρά οι γονείς των μοναχοπαιδιών τείνουν να έχουν υπερβολικές απαιτήσεις προβάλλοντας σε εκείνο τις ανεκπλήρωτες φιλοδοξίες τους, με κίνδυνο να αναπτύσσονται στο παιδί τάσεις τελειομανίας και συνεχούς προσπάθειας να αποδείξει την αξία του. Τα μοναχοπαίδια εμφανίζουν δυσκολία να χαλαρώνουν και να απολαμβάνουν τη ζωή με αποτέλεσμα να δυσκολεύονται να κατακτήσουν την προσωπική τους ευτυχία παρά το γεγονός ότι ξεχωρίζουν για τα προσόντα τους σε πολλούς τομείς. 
Κάθε παιδί έχει την τάση να πιστεύει ότι είναι το κέντρο του κόσμου ανεξάρτητα με το αν υπάρχουν ή όχι άλλα αδελφάκια!

Πηγή: Talcmag.gr 

Αφήστε μια απάντηση