Η ιστορία της ασύρματης επικοινωνίας

H 30η Μαϊου είναι αφιερωμένη στον Mahlon Loomis και πολλοί ίσως δεν γνωρίζουμε πως χάρη στον χαρισματικό αυτό οδοντίατρο αποκτήσαμε την ασύρματη επικοινωνία. Έναν κόσμο που δεν θα μπορούσαμε σήμερα να φανταστούμε χωρίς τηλεόραση, ραδιόφωνο, ραντάρ και wi-fi. 

Ήταν το μακρινό 1886, πολύ πριν τη γέννηση του Marconi, όταν εκείνος ο ταπεινός οδοντίατρος της Ουάσιγκτον, ανακάλυψε την ασύρματη “τηλεπικοινωνία». Εφευρέτης για το μεγαλύτερο μέρος της ζωής του και ανήσυχο πνεύμα, ο Loomis προερχόταν από μια οικογένεια που τα μέλη της ήταν ποιητές, αστρονόμοι και φιλόσοφοι. Την ιδέα να μεταδώσει σήματα μέσω της ατμόσφαιρας τη συνέλαβε μέσα από το ιδιαίτερο ενδιαφέρον που είχε για τον ηλεκτρισμό και την ηλεκτροδότηση της πόλης στην οποία ζούσε.  Η σύλληψη της ιδέας του έμοιαζε απλή, καθώς σκέφτηκε να φορτίσει ένα στρώμα της ατμόσφαιρας, δημιουργώντας ένα ηλεκτρικό κύκλωμα ανάμεσα σε δύο μεταλλικούς «χαρταετούς» που είχε τοποθετήσει ψηλά σε δυο βουνοκορφές σε απόσταση 22 χιλιομέτρων. Το ενδιαφέρον της υπόθεσης είναι πως παρά το γεγονός ότι ο Loomis έκανε λάθος ως προς τον τρόπο που λειτουργεί η ατμόσφαιρα, τελικά κατέληξε σε επιτυχία για εντελώς διαφορετικούς λόγους από αυτούς που πίστευε. Αυτό που τελικά δούλεψε ήταν πως οι «χαρταετοί» του βρίσκονταν στο ίδιο ύψος και συνεπώς τα σύρματα τους, που θα μετέδιδαν τον ηλεκτρισμό και την πληροφορία, είχαν περίπου το ίδιο μέγεθος. Το γεγονός αυτό επέτρεψε στο σήμα που έστελνε ο πομπός-χαρταετός να έχει την ίδια συχνότητα με αυτό του δέκτη.

Σήμερα οφείλουμε την ασύρματη επικοινωνία μας στον άνθρωπο που άλλαξε τον κόσμο μας απλά γιατί σκέφτηκε να εγκαταστήσει σε μια βουνοκορφή έναν χαρταετό και λίγο σύρμα για σχοινί. Έναν κόσμο που δεν νοείται να μη υπάρχει στην καθημερινότητα μου όπου η κινητικότητα, η ταχύτητα, η πληροφορία, η διασκέδαση, οι ανέσεις είναι θέμα της τεχνολογίας των ασύρματων επικοινωνιών.