Σεπ
Της γύριζα επιδεικτικά την πλάτη κάθε φορά που ερχόταν η μέρα της. Θύμωνα γιατί δυσκολευόμουν να βρω διέξοδο με το αυτοκίνητο μου από τους δρόμους που καταλαμβάνουν οι πάγκοι με τα φρούτα, τα λαχανικά, τα ρούχα και τα είδη σπιτιού. Αναρωτιόμουν ποιους ανθρώπους εξυπηρετεί όταν τα σούπερ μάρκετ παραδίδουν στην πόρτα σου ότι επιθυμεί η ψυχή σου. Ήρθε όμως ο καιρός να αναθεωρήσω τις απόψεις μου για τη λαϊκή.
Αυτή η τοπική αγορά,που εσκεμμένα αγνοούσα, αποκαλύπτει μπροστά στα μάτια μου έναν υπέροχο κόσμο. Έναν αέρα ελευθερίας που πνέει καθώς περπατώ δίπλα στους πάγκους, μυρίζω τα φρούτα, πιάνω τα λαχανικά, χαιρετώ τη γειτόνισσα που σπάνια έβλεπα από κοντά. Ένα μικρό πανηγύρι γεμάτο χρώματα και φωνές, ένα πολύβουο σμάρι ανθρώπων που γεμίζουν με ζωντάνια και ενέργεια την ατμόσφαιρα. Σέρνω το καροτσάκι μου μπροστά σε πάγκους με μικρούς παραγωγούς που καμαρώνουν για τα νόστιμα και φρέσκα προϊόντα τους και ας παλεύουν με βιοπάλη να επιβιώσουν μέσα σε ένα σύστημα που τους αφήνει μόνους και ανυπεράσπιστους. Μαθαίνω να ξεχωρίζω τα φρέσκα φρούτα και τα φρεσκοκομμένα λαχανικά, αφήνομαι στην ζεστή καθοδήγηση του ανθρώπου που επιλέγει για εμένα την καλύτερη ποιότητα για να γεμίσει τη σακούλα μου με τα καλούδια του, γελώ με τα καμώματα του νεαρού πωλητή που παίζει σαν ζογκλέρ τα πορτοκάλια , χαζεύω τις πινακίδες με τα ορθογραφικά λάθη που σε προσκαλούν να ψωνίσεις από τον πάγκο τους, διασκεδάζω με τους ντελάληδες και τον έξυπνο τρόπο που σε μαγνητοκαλούν κοντά τους.
Έχει μια αμεσότητα η λαϊκή, έναν αέρα πατρίδας, μια τόση δα σταλιά ελληνικής υπαίθρου που σου χαράζει αυθόρμητα ένα χαμόγελο νοσταλγίας. Κάθε πάγκος και μια μικρή κινούμενη αγορά, κάθε ζαρζαβατικό και μια σταλιά από το μεράκι του παραγωγού, κάθε κουδούνισμα στα ρέστα και μια έκπληξη. Νιώθω πως δεν χρειάζεται ιδιαίτερος κόπος για να μάθω τα λαχανικά της εποχής μιας και τα βλέπω κυριολεκτικά αραδιασμένα στους πάγκους τους, πως δεν χρειάζεται να στοιβάξω στο ψυγείο μου φρούτα για ένα μήνα μιας και το ραντεβού μαζί τους θα επαναληφθεί σε μόλις μία εβδομάδα. Αντλώ έμπνευση για γαστρονομικές δημιουργίες αντικρύζοντας την πολύχρωμη παλέτα με όλα τα αγαθά που θα έβαζε ο νους μου, ανταλλάσσω συνταγές με την ηλικιωμένη κομψή κυρία που πάντα φροντίζει να προμηθεύεται τα φρέσκα λαχανικά της από τη λαϊκή, χαμογελώ στον φωνακλά πραματευτή που προσπαθεί να με πείσει για την ποιότητα των σεντονιών του και φεύγω με την ψυχή γεμάτη από χρώματα, αρώματα και εικόνες του κόσμου που μέχρι πρότινος αγνοούσα, της μικρής κοινωνίας που με καλωσόρισε εγκάρδια στην αγκαλιά της, της λαϊκής που έγινε κομμάτι της νέας καθημερινότητάς μου. Μιας αυθεντικής καθημερινότητας που δημιουργεί άθραυστους κρίκους στην ανθρώπινη αλυσίδα και στηρίζει όλους αυτούς τους αποκαρδιωμένους βιοπαλαιστές που μεταφέρουν τους πάγκους τους από λαϊκή σε λαϊκή αγορά. Ανθρώπους που μπολιάζουν τη συνείδηση μας με την παράδοση μας…..Ανθρώπους που μας μαθαίνουν να επιλέγουμε με σεβασμό τους θησαυρούς της πατρίδας μας για να τους εντάξουμε στην ελληνική μεσογειακή διατροφή που υπόσχεται την υγεία και την μακροζωία μας!
