Μέσα σε 125 χρόνια η ανθρωπότητα εξαφάνισε το 95% του πληθυσμού των άγριων ζώων παγκοσμίως. Παγκόσμια Ημέρα προστασίας της άγριας ζωής σήμερα και αφιέρωμα στην μοναξιά των ελεφάντων που ζουν σε αιχμαλωσία.
Στη φύση οι ελέφαντες αγγίζουν με την προβοσκίδα τους την ουρά αυτών που βρίσκονται μπροστά τους. Είναι μία σύνδεση που τους χαρίζει ασφάλεια, ειδικά όταν περπατούν στη σαβάνα αναζητώντας νερό. Στους ζωολογικούς κήπους οι ελέφαντες αισθάνονται τόσο μόνοι τους που συχνά αγγίζουν την ουρά τους για να νιώσουν θαλπωρή. Μια σπαρακτική εικόνα…
H ζωή των ελεφάντων στους ζωολογικούς κήπους είναι πολύ δύσκολη. Τα φυλακισμένα παχύδερμα παχαίνουν, βρίσκονται υπό διαρκές στρες και είναι ασθενικά. Φτάνουν στην εφηβεία γρηγορότερα από το φυσιολογικό, εμφανίζουν προβλήματα γονιμότητας και τελικά πεθαίνουν πολύ νωρίτερα από το αναμενόμενο. Γενικότερα, τα ζώα που ζουν χωρίς φυσικούς εχθρούς στους ζωολογικούς κήπους, με άφθονη τροφή και διαρκή κτηνιατρική παρακολούθηση, έχουν μακρύτερο βίο από αυτά που ζουν ελεύθερα στο φυσικό τους περιβάλλον. Ωστόσο, οι ελέφαντες διαφέρουν. Οταν ζουν στο φυσικό τους βιότοπο πολλές φορές ξεπερνούν τα 65 χρόνια, στους ζωολογικούς κήπους σπάνια ξεπερνούν τα 15 χρόνια ζωής. Αυτοί που γεννιούνται σε αιχμαλωσία είναι ακόμα πιο ευάλωτοι. Οι θηλυκοί ελέφαντες που ζουν ελεύθεροι φτάνουν στην αναπαραγωγική ηλικία στα 18 τους χρόνια. Τα φυλακισμένα ζώα ωριμάζουν νωρίτερα και συνήθως αναπαράγονται στα 11 ή τα 12 έτη. H διαταραχή του φυσιολογικού κύκλου της ζωής των παχύδερμων δεν είναι ταυτόσημη με την αναπαραγωγική επιτυχία. Το ένα τρίτο των θηλυκών ελεφάντων στους ζωολογικούς κήπους δεν καταφέρνουν να αναπαραχθούν, ενώ το ένα τέταρτο των νεογνών γεννιέται πεθαμένο.
Τα άγρια ζώα δεν έχουν φωνή. Πρέπει να γίνουμε η φωνή της προστασίας και της ασφάλειας τους.
Inspiration credits to: Animal Alternative Therapy, www.amaliapavlidi.comwww.kathimerini.gr