Κάθε ενήλικας υπολογίζεται πως ανοιγοκλείνει τα βλέφαρα του πάνω από 15 φορές το λεπτό, ενώ δεν χάνει ούτε μια στιγμή την επαφή του με το οπτικό του πεδίο. Πώς όμως εξηγείται αυτό;
Ο εγκέφαλος μας πραγματοποιεί μια μαγική διαδικασία. Κρατά για κλάσματα του δευτερολέπτου τη «φωτογραφία» αυτού που αντικρίζουμε την στιγμή που κλείνουν τα βλέφαρα μας. Το κέντρο ελέγχου αυτής της θαυμαστής συμμετοχής του εγκεφάλου μας στην καθημερινότητα μας βρίσκεται στον προμετωπιαίο φλοιό, και ενεργοποιείται για τη λήψη αποφάσεων, την βραχυπρόθεσμη μνήμη και συμμετέχει στο «πάγωμα» της εικόνας που παραμένει στην όρασή μας ανάμεσα στο «πετάρισμα» των βλεφάρων μας. Η περιοχή αυτή του εγκεφάλου μας διαδραματίζει πρωταγωνιστικό ρόλο στην αντιληπτική μας ικανότητα και χρειάζεται αυτά τα απειροελάχιστα διαλείμματα οπτικής επαφής για να ενσωματώσει και να επεξεργαστεί τις πληροφορίες του περιβάλλοντος. Κάθε λεπτό της ζωής μας περνάμε έως και 5 δευτερόλεπτα με τα μάτια κλειστά! Μόνο που έχουμε έναν φύλακα άγγελο που δεν επιτρέπει δίοδο στο σκοτάδι. Τον εγκέφαλο μας, που θα φροντίσει να φωτογραφήσει νοερά την τελευταία εικόνα μας και θα την κρατήσει μέχρι να ανοίξουν πάλι τα βλέφαρα μας. Πόσο εκπληκτικό το βρίσκετε αυτό;