Μάι
«Κοιτάξτε αφέντη μου εκείνα εκεί κάτω που φαίνονται έτσι δεν είναι γίγαντες, αλλά ανεμόμυλοι, και αυτά που μοιάζουν με χέρια είναι τα φτερά τους που καθώς ο άνεμος τα γυρίζει, κάνουν τη μυλόπετρα να αλέθει», προειδοποίησε χαρακτηριστικά ο Σάντσο τον Δον Κιχώτη. «Πώς φαίνεται ότι δεν έχεις ιδέα από περιπέτειες! Αυτοί εκεί είναι γίγαντες και, αν φοβάσαι, πήγαινε στην άκρη να προσευχηθείς, όσο θα δίνω την άνιση μάχη μου ενάντια τους» του απάντησε εκείνος και όρμηξε στον πρώτο ανεμόμυλο.
Ο αιθεροβάμων Δον Κιχώτης βάλθηκε να υπερασπιστεί τα ιδανικά του, ξεπέρασε όπως αποδείχθηκε στο πέρασμα του χρόνου τα όρια του λογοτεχνικού ήρωα και μετέτρεψε τις περιπέτειές του σε σύγχρονες αλληγορίες που από τη μια προτρέπουν να σταματήσουμε το άσκοπο κυνήγι χιμαιρών και από την άλλη να μην σταματάμε να ονειρευόμαστε.
Η αλήθεια βρίσκεται κάπου στη μέση αυτής της διαδρομής. Ο συγκρουσιακός ήρωας του Θερβάντες μάς διδάσκει πως υπάρχουν δύο πραγματικότητες, ανάλογα με την οπτική μας. Αυτή του μυαλού που μπορεί να καταλήξει σε μυθοπλασίες και λανθασμένες επιλογές, σε αντίθεση με την προσγειωμένη γήινη κατανόηση του τι συμβαίνει γύρω μας. Πολλές φορές αναλωνόμαστε στο να πλάθουμε φανταστικούς εχθρούς και να δίνουμε μάχες που εξαντλούν τις δυνάμεις μας άσκοπα. Το τι κατασκευάζει ο εγκέφαλός μας δεν είναι απαραίτητο να συμβαίνει και στην πραγματικότητα και ο ρεαλισμός της εποχής μας απαιτεί να πάψουμε να μπλεκόμαστε από τα ίδια τα παιχνίδια του μυαλού σε καταστάσεις που λίγο έχουν να κάνουν με τον ρεαλισμό. Η καθημερινότητα απαιτεί όλες μας τις δυνάμεις συγκεντρωμένες, τις ανασφάλειες κλειδωμένες γερά στα υπόγεια της ψυχής, προκειμένου να ανταπεξέλθουμε με επιτυχία στις δυσκολίες που μας παρουσιάζονται.
Η ζωή μάς καλεί να πάψουμε να είμαστε οι αλλοπαρμένοι Δον Κιχώτες, να ακούμε περισσότερο τις συμβουλές των αληθινών φίλων, να διαβάζουμε πιο καθαρά και σοφά τις καταστάσεις και να αποδιώχνουμε τους εσωτερικούς φόβους που μας κάνουν να βλέπουμε παντού εχθρούς. Ο ευγενής ιδεολόγος και αθεράπευτα ρομαντικός εαυτός μας δίνει αλλεπάλληλες μάχες εναντίον μιας απαιτητικής καθημερινότητας και αντιμετωπίζει με σκεπτικισμό τις κλειδωμένες αγκυλώσεις του μυαλού.
Είναι αλήθεια όμορφο να ονειρεύεται κάποιος, όμως η ζωή απαιτεί ρεαλισμό, συμβιβασμούς και καλή αίσθηση του τι συμβαίνει γύρω μας. Και το κυνήγι των ανεμόμυλων μπορεί να μας αφήσει άδειους από συναίσθημα, πληγωμένους και αδύναμους, αθεράπευτα ρομαντικούς και ονειροπόλους μιας ζωής που λίγο έχει να κάνει με την σκληρή πραγματικότητα. Χρειαζόμαστε όλες μας τις δυνάμεις για να παλέψουμε, να δοκιμαστούμε και στο τέλος να τα καταφέρουμε.
