«Τα μαθηματικά είναι η γλώσσα με την οποία ο Θεός έχει γράψει το σύμπαν» υποστήριζε ο Γαλιλαίος. Παρόλα αυτά, χιλιάδες μαθητές προσπαθούν απεγνωσμένα να απαλλαγούν από αυτά, κοιτάζουν με δυσφορία τους αριθμούς και τις πράξεις και δηλώνουν πως τα αντιπαθούν, ενώ και αρκετοί ενήλικες δεν αντιλαμβάνονται πλήρως τη χρησιμότητά τους.
Και όμως, τα μαθηματικά βρίσκονται παντού γύρω μας και ίσως ο τρόπος που τα διδασκόμαστε στο σχολείο, αποκομμένα από τις εφαρμογές τους στην καθημερινότητά μας, να φταίει για αυτή την «άδικη μεταχείριση» που τους επιφυλάσσουμε. Γιατί τα μαθηματικά είναι πρωτίστως «τρόπος σκέψης», εκγύμναση του εγκεφάλου, καλλιέργεια της αντίληψης και της παρατήρησης του κόσμου που μας περιβάλλει.
Από την αρχαιότητα ακόμη, οι αριθμοί απαντούσαν στο ερώτημα «πόσο» και τα μεγέθη έπαιρναν σάρκα και οστά χάρη σε αυτούς. Οι Αιγύπτιοι έβρισκαν τα όρια των χωραφιών τους όταν ο Νείλος πλημμύριζε τα πάντα, οι Έλληνες δημιουργούσαν σε άριστες αναλογίες έργα τέχνης και τεχνολογίας, μουσική και γενικότερα πολιτισμό, ενώ το εμπόριο άνθισε χάρη σ’αυτά . Χωρίς μαθηματικά η ναυσιπλοϊα και η αεροπλοϊα θα ήταν αδύνατο να αναπτυχθούν, η Αμερική θα παρέμενε η άγνωστη ήπειρος για τους θαλασσοπόρους, το εναλλασσόμενο ρεύμα δεν θα είχε εφευρεθεί και η θεωρία της σχετικότητας του Αϊνστάιν θα παρέμενε θεωρία στο λαμπρό μυαλό του, στερώντας την ανθρωπότητα από την εξερεύνηση αλλά και την αξιοποίηση του διαστήματος. Επιπλέον, οι υπολογιστές που δημιουργήθηκαν χάρη στο δυαδικό σύστημα αρίθμησης και την άλγεβρα, θα παρέμεναν στη σφαίρα της φαντασίας, οι τραπεζικές συναλλαγές θα ήταν αδύνατες γιατί δεν θα υπήρχαν δεδομένα, το Google search που βασίζεται σε αλγόριθμους καθώς και η τεχνητή νοημοσύνη θα παρέμεναν στα χαρτιά. Όσο για τον κλάδο της ιατρικής, εκεί τα πράγματα θα έμεναν στις πρακτικές του Μεσαίωνα, με αχαρτογράφητο το DNA μας και απροσδιόριστη την ανάπτυξη και τη χρήση των φαρμάκων.
Η μάθησή τους αποτελούσε από πάντα τον θεμελιώδη μοχλό ανάπτυξης που αποκωδικοποιεί το περιβάλλον μας και τις σχέσεις του με τους νόμους της φύσης. Γιατί ο μαθηματικός τρόπος σκέψης είναι αυτός που καλλιεργεί την ικανότητα μας να χειριζόμαστε καταστάσεις, να επιλύουμε προβλήματα και γρίφους της ζωής, να εφευρίσκουμε, να εξελισσόμαστε. Χάρη σε αυτήν την παγκόσμια γλώσσα η ανθρωπότητα προχώρησε μπροστά, και το μέλλον του πλανήτη ολόκληρου διαρκώς μεταβάλλεται σε μια συλλογική προσπάθεια για το καλύτερο αύριο.
8 Ιουλίου: Παγκόσμια Ημέρα των Μαθηματικών