Το Άγιο Φως

Ανάσταση! Η ώρα που όλοι μας προσμένουμε ευλαβικά με χαρά και συγκίνηση. Λαμπάδες πολύχρωμες με μια φλογίτσα να τρεμοπαίζει θαρρείς στον ρυθμό των ψαλμών. Μια φλόγα διαφορετική από τις άλλες, μικρή και ταπεινή, που μας φαίνεται ολόθερμη και φωτεινή μέσα στην κατανυκτική ατμόσφαιρα. Ίσως να φταίει η ενέργεια των ανθρώπων, ίσως οι ύμνοι και η διάθεσή μας, ίσως πάλι να πρόκειται για πραγματικό θαύμα! Το έθιμο της αναμμένης πασχαλινής λαμπάδας που κρατάμε μυσταγωγικά τη νύχτα του Μεγάλου Σαββάτου είναι από τα πιο αγαπημένα μας, καθώς το μυαλό μας είναι άρρηκτα συνδεδεμένο με ευχάριστες οικογενειακές και παιδικές στιγμές. 

Το άγιο φως που κρατούμε σε κεριά και λαμπάδες χρονολογείται από τους πρώτους χριστιανικούς χρόνους, όταν οι νεοφώτιστοι χριστιανοί βαφτίζονταν το Μεγάλο Σάββατο και την Κυριακή του Πάσχα. Συμβολίζει για την θρησκεία μας το φως που έφερε στην ανθρωπότητα ο Χριστός και την νίκη ενάντια στο σκοτάδι και τον θάνατο που κατάφερε με την Ανάστασή του. Ακόμα περισσότερο, για τον καθένα από εμάς συμβολίζει την πνευματική και ψυχική ανάσταση από τις προσωπικές δυσκολίες και εμπόδια που αντιμετωπίζουμε καθημερινά αναζητώντας το φως που θα μας χαρίσει δύναμη και θα μας γεμίσει θάρρος και αυτοπεποίθηση. Η γιορτινή περίοδος του Πάσχα εξάλλου δίνει αφορμή για ξεκούραση και αναστοχασμό πάνω στις πραγματικές αξίες της ζωής: την αγάπη προς τον συνάνθρωπο, την αλληλεγγύη, τη συνεργασία, τον σεβασμό και την κατανόηση. Αυτές τις μέρες νιώθουμε ότι αντλούμε μια θετική ενέργεια με τη συμμετοχή μας στα έθιμα της Ανάστασης διώχνοντας όσα αρνητικά συναισθήματα κυριαρχούν μέσα μας. Ο νους μας γαληνεύει και η ζεστασιά της μικρής φλόγας του κεριού διαχέεται στην καρδιά μας. 

Από τις αρχές του προηγούμενου αιώνα ως και το 1988, το Άγιο Φως έφτανε στην Ελλάδα με πλοίο από τα Ιεροσόλυμα και μάλιστα μετά την Ανάσταση. Τότε όμως, όλα άλλαξαν και αποφασίστηκε η μεταφορά του Αγίου Φωτός να γίνεται στην Ελλάδα με αεροπλάνο αμέσως μετά την αφή του στον Πανάγιο Τάφο με ειδική πτήση των Ολυμπιακών Αερογραμμών. Από το αεροδρόμιο του Ελληνικού μεταφέρθηκε στην Εξαρχία του Παναγίου Τάφου στην Πλάκα, όπου βρίσκονταν συγκεντρωμένοι πιστοί και κληρικοί για να το μεταφέρουν στις ενορίες τους. Η πλειονότητα της ελληνικής κοινωνίας και η Εκκλησία αμέσως αγκάλιασε αυτήν την κίνηση κι έτσι τα επόμενα χρόνια καθιερώθηκε. Μαρτυρίες για την ύπαρξη του θαυματουργού άγιου φωτός αναφέρονται ήδη από τα πρώτα χριστιανικά χρόνια από οδοιπορικά μοναχών στους Αγίους Τόπους. Μάλιστα, αρχαίες αραβικές πηγές αναφέρουν πως κατά τα πρώτα χρόνια του Χριστιανισμού συνήθιζε να φωτίζεται ο βράχος όπου βρισκόταν ο  τάφος του Χριστού πριν από την Αναστάσιμη Θεία Λειτουργία.

Σήμερα, πολλοί πιστεύουν στην δύναμη που έχει το Άγιο Φως για αυτό και είναι ισχυρή η πίστη ότι η  θεϊκή φλόγα, σύμφωνα με τις παραδόσεις, εμφανίζεται «από το πουθενά» στον ελληνορθόδοξο πατριάρχη των Ιεροσολύμων στις δώδεκα το μεσημέρι ακριβώς το Μεγάλο Σαββάτο. Πολλοί, βέβαια, αμφισβητούν αυτούς τους μεταφυσικούς ισχυρισμούς και δέχονται μόνο τις επιστημονικές εξηγήσεις που έρχονται σε αντίθεση με τη θρησκευτική πίστη. Ωστόσο, αυτό που έχει σημασία αυτές τις κατανυκτικές ημέρες δεν είναι η μυστηριώδης ή μη προέλευση του άγιου φωτός, αλλά ο σκοπός που επιτελεί στην ανθρωπότητα. Και η αξία του εθίμου δεν έχει να κάνει με το πώς το ερμηνεύει ο καθένας μας, αλλά το πόσο μπορεί να μας αλλάξει εσωτερικά, ώστε να γίνουμε καλύτεροι άνθρωποι και να μεταδώσουμε την φλόγα της αλήθειας και της αγάπης που πρεσβεύει ο Χριστός μας. 

Σήμερα γιορτάζουμε την Ανάσταση. Ας ακολουθήσουμε το Άγιο Φως που φωτίζει το δρόμο μας προς την χαρά, την αγάπη, την αλληλεγγύη και ας ελπίσουμε ότι η ελευθερία και η ειρήνη θα επιστρέψουν σε όλους τους ανθρώπους του πλανήτη μας. 

Καλή Ανάσταση!